بهترین مواد غذایی برای جوش خوردن استخوان

شکستن استخوان اصلا شوخی بردار نیست، لذا باید با مصرف مواد غذایی برای جوش خوردن استخوان ، به روند بهبودی و ترمیم شکستگی کمک کرد. استخوان‌ها اسکلت بدن را تشکیل می‌دهند و از اندام‌ها محافظت کرده و عضلات را ثابت نگه می‌دارند، قطعا تغییراتی در رژیم غذایی می‌تواند به التیام استخوان‌ها پس از شکستگی و تقویت سلامت آن‌ها کمک کند. از عوامل مهم تاثیر گذار در سرعت جوش خوردن استخوان، رژیم غذایی برای درمان شکستگی است.

غذایی که می‌خورید تاثیر مهمی در سرعت جوش خوردن شکستگی شما دارد. بدن شما برای ترمیم شکستگی نیاز به کربوهیدرات، پروتئین، چربی، ویتامین، مواد معدنی و آب دارد. در این بخش، برخی از مواد غذایی برای جوش خوردن استخوان را به شما معرفی می‌کنیم.

تغذیه مناسب برای جوش خوردن استخوان باید حاوی چه موادی باشد؟

منابع کلسیم و ویتامین D، بهترین مواد غذایی برای جوش خوردن استخوان هستند

استفاده از شیر، شیر سویا، ماست و پنیر که منابع عمده کلسیم هستند، در کنار مصرف ویتامین D، در جذب کلسیم نقش موثری دارد و یکی از بهترین شیوه‌ها در بهبود روند ترمیم استخوان‌ها است. هم‌چنین دانه سویا، کلم بروکلی، کلم برگ، بادام و کره بادام زمینی منابعی سرشار از کلسیم بوده و مصرف آن‌ها در دوره ترمیم بسیار توصیه می‌شود. بهترین منابع برای دریافت ویتامین D نیز ماهی‌هایی چون ماکرل، ساردین، سالمون و تن ماهی،  قارچ‌ها، زرده تخم‌مرغ و جگر گاو هستند.

پروتئین، از ضروری‌ترین مواد غذایی برای جوش خوردن استخوان است

استخوان از یک داربست پروتئینی مانند تار عنکبوت سه بعدی تشکیل شده که بر روی آن مواد معدنی (مهم‌ترین آن‌ها هیدروکسی آپاتیت است) حاوی کلسیم رسوب کرده است. پس پروتئین‌ها یکی از مواد مهم تشکیل دهنده استخوان‌ها هستند و بدن شما برای تسریع در جوش خوردن شکستگی به پروتئین بیشتر نیاز دارد. شما این پروتئین‌ها را می‌توانید از منابع گیاهی مانند غلات و حبوبات تامین کنید. لبنیات و گوشت هم از منابع مهم پروتئین و مواد غذایی برای جوش خوردن استخوان به شمار می‌روند.

در بین منابع حیوانی بهترین آن‌ها لبنیات کم چرب و ماهی است. گوشت مرغ هم مفید است. گوشت قرمز با این که پروتئین بالایی دارد، ولی به علت عدم تعادلی که در سوخت و ساز کلسیم و فسفر ایجاد می‌کند، برای استخوان خوب نیست و مسلماً می‌تواند جوش خوردن استخوان را به تاخیر بیندازد.

ویتامین‌های C و K، باید در مواد غذایی برای جوش خوردن استخوان باشند

ویتامین‌ C با تقویت سیستم ایمنی بدن و به عنوان عامل ضد التهاب است. هم‌چنین با توجه به نقشی که در کلاژن‌سازی دارد و نیز تاثیر آن بر بهبودی زخم‌ها می‌تواند در کنار کمک به ترمیم استخوان، درد را نیز کم کند و زخم‌ها را بهبود بخشد. ویتامین C را می‌توان از مرکبات، فلفل دلمه‌ای شیرین و گوجه‌فرنگی دریافت کرد. ویتامین K نیز که در انگور، جعفری، اسفناج، کلم برگ، کاهو و بروکلی به وفور یافت می‌شود، با دخالت در فرآیند رساندن مواد معدنی به استخوان‌ها و دخالت در استخوان‌سازی به جوش خوردن شکستگی کمک بسیاری می‌کند.

روی،  پتاسیم و منیزیم، جزو مواد غذایی برای جوش خوردن استخوان هستند

برای دریافت پتاسیم  و به منظور حفظ کلسیم و کاهش میزان دفع آن در ادرار، می‌توان از سیب‌زمینی، طالبی، اسفناج، موز و ماست استفاده کرد. منیزیم نیز به جذب کلسیم کمک کرده و به میزان فراوان در لوبیای سیاه، بادام هندی، بادام، تخم کدو، حبوبات و اسفناج وجود دارد. روی نیز با نقشی که در ترمیم بافت‌ها دارد می‌تواند در ترمیم شکستگی ایفای نقش کند. اسفناج و کلم بروکلی نیز منابعی سرشار از روی هستند.

بورون، باید در مواد غذایی برای جوش خوردن استخوان وجود داشته باشد

این ماده موجب کاهش دفع کلسیم و منیزیم از ادرار شده و موجب می‌شود تا کلسیم بیشتری در دسترس استخوان قرار گیرد. سیب، آووکادو و گردو، بورون زیادی دارند و جزء بهترین مواد غذایی برای جوش خوردن استخوان شکسته محسوب می‌شوند.

بنابراین حفظ یک رژیم غذایی متنوع که شامل موارد ذکر شده باشد و هم‌چنین کاهش مصرف کافئین، الکل، نوشابه‌های گازدار، گوشت قرمز، انواع شکلات و شیرینی‌جات و مسکن‌ها نقش به سزایی در ترمیم سریع‌تر استخوان‌های شکسته دارد.

چه مواردی مانع جوش خوردن سریع استخوان می‌شوند؟

همان گونه که مصرف صحیح بعضی مواد غذایی می‌تواند موجب تحریک جوش خوردن شکستگی شود و به این طریق می‌توان جوش خوردن استخوان را سریع تر کرد، بعضی دیگر از مواد غذایی، داروها و یا عادات خاص، می‌توانند موجب تاخیر در این روند شوند. تغذیه مناسب برای شکستگی شامل دوری از این مواد است.

موادی مثل شکر، نمک، الکل، کافئین، گوشت قرمز، روغن جامد و شیر پرچرب، می‌تواند موجب ضعیف شدن استخوان و کند شدن روند ترمیم شکستگی استخوان شوند.

کافئین موجب افزایش دفع کلسیم از ادرار می‌شود و برای جوش خوردن استخوان شکسته شده مضر است.

شکر موجب ایمبالانس و عدم تعادل میزان فسفر و کلسیم بدن می‌شود.

نمک می‌تواند موجب پوکی استخوان شده و جوش خوردن شکستگی را به تعویق بیندازد.

گوشت قرمز به علت فسفر بالا موجب برداشت کلسیم از استخوان می‌شود.

نوشابه‌های گازدار به علت کربنات و فسفر زیاد موجب برداشت کلسیم از استخوان می‌شوند. بعضی از انواع نوشابه‌های گازدار، کافئین هم دارند؛ که تاثیر مخرب آن را بر استخوان بیشتر می‌کند.

شکلات حاوی مقادیر زیادی کافئین و شکر است که هر دو این مواد برای استخوان مضرند.

روغن‌های جامد و شیر پرچرب هر دو حاوی چربی‌های اشباع شده حیوانی هستند و هردوی آن‌ها برای استخوان مضرند.

داروهای ضد درد اثر منفی دارند

سلول‌هایی که در بافت‌های آسیب دیده هستند، موادی به نام پروستاگلاندین از خود آزاد می‌کنند. این مواد ایجاد درد می‌کنند و داروهای ضد درد و ضد التهابی مانند آسپرین، بروفن، دیکلوفناک، سلکوکسیب و … موجب مهار این مواد می‌شوند. از طرف دیگر پروستاگلاندین‌ها در ترمیم بافت‌های آسیب دیده هم مهم هستند. پس مصرف داروهای ضد درد می‌توانند بهبود بافت‌ها و جوش خوردن شکستگی استخوان‌ها را به تاخیر بیندازند. البته مصرف استامینوفن این تاثیرات را نداشته و موجب بروز مشکلی در جوش خوردن شکستگی نخواهد شد.

سیگار نکشید

سیگار کشیدن را قطع کنید. به طور قطع کسانی که سیگار می‌کشند، شکستگی‌شان دیرتر جوش می‌خورد و احتمال جوش نخوردن استخوان آن‌ها بیشتر است. سیگار موجب کاهش جریان خون بافتی می‌شود و استخوان‌ها برای جوش خوردن نیاز به این جریان خون دارند.

پس کله‌پاچه چی؟

کله پاچه به علت بالا بودن میزان کلسترول از مواد غذایی بسیار مضر است. هم‌چنین تاثیر این ماده غذایی در زود جوش خوردن شکستگی استخوان اثبات نشده است و در لیست مواد غذایی برای جوش خوردن استخوان جایی ندارد.

نتیجه گیری

یک رژیم غذایی متعادل و متنوع داشته باشید، که بیشتر شامل لبنیات، حبوبات و میوه و سبزیجات باشد. از مصرف غذاهای شیرین، پر نمک، روغن جامد، الکل، قهوه و شکلات، گوشت قرمز، نوشابه های گازدار، غذاهای آماده، فراورده‌های گوشتی آماده و سیگار دوری کنید.

حرکت دادن مرتب مفاصل بدن و تقویت عضلات اطراف استخوان‌ها، تاثیر مهمی در زودتر جوش خوردن استخوان‌ها دارند. طبق دستورات پزشک معالج و تحت نظر یک فیزیوتراپ می‌توانید با انجام نرمش‌های مخصوص حرکات اندام‌های خود را بهتر کرده و قدرت عضلات اطراف استخوان‌ها را افزایش دهید.