شناختن بیماری های مقاربتی یکی از لازمههای روابط زناشویی است. برخی از بیماری های مقاربتی با درد، زخم و ترشحات زیاد همراه هستند. اما سایر آنها بدون هیچ گونه نشانهای بوده و برای مدت زمان طولانی به صورت نهفته باقی میمانند. ممکن است سهوا به دیگران منتقل شوند.
بیماری های مقاربتی چیستند؟
بیماری های مقاربتی یا (Sexually transmitted infections (STIs، به آن دسته از عفونتها و بیماریهایی اطلاق میشود که توسط میکروبها ایجاد شدهاند. از راه مقاربت جنسی، چه از راه واژن، چه عفونتهای مقاربتی مقعد و چه دهانی از فردی به فرد دیگر سرایت میکنند. همه عفونتهای آمیزشی علامت ندارند. به همین علت برای تشخیص دقیق لازم است از معاینه یا آزمایش کمک گرفته شود.
شایعترین بیماری های مقاربتی
سوزاک، معروفترینِ بیماری های مقاربتی
سوزاک یک بیماری عفونی قابل درمان و منتقله از طریق تماس جنسی است. باکتری ایجاد کننده سوزاک میتواند مجاری تناسلی، دهان و رکتوم را در هر دو جنس درگیر کند.
بانوان اکثرا بدون علامت هستند. اما افزایش ترشحات مهبلی، سوزش به هنگام خروج ادرار و خونریزیهای نامرتب قاعدگی هم میتواند علائم ابتلا به این بیماری باشد. در هر صورت، مجرای تناسلی و گردن رحم فرد مبتلا آلودهکننده است. این بیماری از طریق ارتباط دهانی، مهبلی، مقعدی و همچنین از طریق مادر آلوده به فرزند در هنگام بارداری منتقل میشود. سوزاک از روش آنتی بیوتیکی قابل درمان است.
از بیماری های مقاربتی بی سروصدا، اچ آی وی یا ایدز
اچ آی وی میتواند به سیستم ایمنی بدن آسیب برساند. همچنین خطر ابتلا به ویروسهای دیگر یا باکتریها و سرطانهای خاص را افزایش دهد. اگر این بیماری درمان نشود، میتواند منجر به مرحله 3 HIV شود، که به نام ایدز شناخته میشود؛ اما با درمان امروز، بسیاری از افراد مبتلا به اچ آی وی هیچ وقت ایدز را تجربه نمیکنند. برخی افراد در مراحل اولیه یا حاد، علائم HIV و آنفولانزا را اشتباه میگیرید. به عنوان مثال، علائم اولیه میتواند شامل موارد زیر باشد:
- تب
- لرز
- درد
- تورم غدد لنفاوی
- گلو درد
- سردرد
- حالت تهوع
- بثورات
این علائم اولیه بیماری های مقاربتی معمولا بعد از یک ماه یا بیشتر، قابل تمیز دادن هستند. علائم اختصاصی ایدز عبارتاند از:
- خستگی مکرر
- تب
- سردرد
- مشکلات معده
هنوز درمانی برای HIV وجود ندارد، اما گزینههای درمانی برای مدیریت آن وجود دارد. درمان مناسب میتواند شانس انتقال ویروس HIV به یک شریک جنسی را نیز کاهش دهد. در واقع، درمان میتواند به طور بالقوه میزان HIV در بدن شما را به سطح غیر قابل کشف کاهش دهد.
سیفلیس
سیفلیس یکی از بیماری های مقاربتی است. این عارضه در اثر تماس مستقیم با یک زخم از شخص مبتلا به شخص سالم منتقل میشود. ارتباط دهانی، مهبلی، مقعدی یا لمس کردن قسمتهای عفونی از جمله راههای انتقال این بیماری است. علائم آن، پس از گذشت مدت زمان 2 تا 4 هفته پس از ابتلا بهصورت زخمهای شدید گرد و بی دردی در محل عفونی شده پدیدار میشوند. این معضل مانند سوزاک درمان آنتی بیوتیکی دارد.
HPV (ویروس پاپیلومای انسانی)
پاپیلومای انسانی (HPV) یکی از بیماری های مقاربتی ویروسی است. این بیماری میتواند از طریق یک فرد به فرد دیگر از طریق تماس پوستی یا تماس جنسی منتقل شود. انواع مختلفی از این ویروس وجود دارد. برخی از آنها خطرناک هستند. شایعترین علامت HPV زگیل تناسلی، دهان و گلو است. برخی از انواع سویههای HPV میتواند منجر به سرطان شود، از جمله:
- سرطان دهان
- سرطان دهانه رحم
- سرطان روده
- سرطان آلت تناسلی
- سرطان رکتوم
در حالی که اکثر موارد HPV تبدیل به سرطانی نمیشود، برخی از انواع ویروس احتمال بیشتری برای ایجاد سرطان نسبت به دیگران دارند. هیچ درمان برای HPV وجود ندارد. با این حال، عفونت HPV اغلب خود به خود از بین میرود.
کلامیدیا
کلامیدیا یکی از متداولترین عفونتهای باکتریایی و بیماری های مقاربتی به شمار میرود. در خانمها نیز موجب عفونت دهانه رحم میشود. چنانچه این بیماری به موقع درمان نشود، میتواند مشکلات جدی را برای فرد ایجاد کند. نشانهها و علائم بیماری غالبا بین یک تا 3 هفته پس از ابتلا به صورت افزایش اندک ترشحات رحمی (که در اثر ملتهب شدن دهانه رحم ایجاد میشود)، درد زیر شکم، احساس درد هنگام آمیزش جنسی و حتی سوزش و تورم دردناک چشمها آشکار میشود. اما ممکن است تا مدت زیادی هم نشانهای ظاهر نشود.
تبخال تناسلی
تبخال یکی دیگر از بیماری های مقاربتی است که به وسیله دو ویروس ایجاد می شود: تبخال نوع 1 (HSV1)، که معمولا دهان شما را با تاول های تبخالی مبتلا میکند و تبخال نوع 2(HSV2)، که عمدتا ناحیه تناسلی را مورد هدف قرار میدهد. تماس جنسی میتواند تبخال دهانی شریک جنسی تان را به ناحیه تناسلی شما منتقل کند یا تبخال ناحیه تناسلی او را به دهان شما منتقل نماید. حتی اگر هیچ گونه نشانهای هم نداشته باشید، این ویروس میتواند بین دو شریک جنسی منتقل شود. استفاده از کاندم میتواند به محافظت از شما کمک کند، البته نه کاملا. کاندوم تنها تا 80 درصد می تواند از انتقال این بیماری پیشگیری کند. 20 درصد باقیمانده به این علت است که این ویروس میتواند در بخشهایی از پوست شما که با کاندوم پوشانده نشده به زندگی خود ادامه دهد.
تریکوموناس Trichomonas
عامل این نوع از بیماری های مقاربتی ، باکتری است. این بیماری باعث ترشح رقیق زرد مایل به سبز در واژن زنان شده که باعث ناراحتی میشود و بوی تندی دارد. مردان هم ممکن است ترشحاتی مشابه داشته باشند یا اصلاً علائمی بروز نکند. این مورد با یک آزمایش به سهولت قابل تشخیص است. درمان سریع فرد و همبستران او برای جلوگیری از سرایت بیماری مهم است.
علائم بیماری های مقاربتی در زنان
زنان باید نسبت به علائم احتمالی بیماری های مقاربتی آگاه باشند تا درصورت لزوم به پزشک مراجعه کنند. در ادامه به شایع ترین علائم اشاره میکنیم.
تغییر در ادرار
احساس درد یا سوزش هنگام ادرار، تکرر ادرار یا وجود خون در ادرار میتواند نشان دهنده یکی از بیماری های مقاربتی باشد.
ترشح غیرعادی واژن
شکل و غلظت ترشحات واژن طی چرخه قاعدگی زنان مدام تغییر میکند. ترشحات سفید و ضخیم میتواند نشان دهنده عفونت قارچی باشد. اگر ترشحات زرد یا سبز باشد، نشان دهندهی سوزاک یا تریکومونیازیس است.
خارش ناحیه واژن
خارش یک نشانه غیر اختصاصی است که ممکن است به بیماری های مقاربتی ربط داشته باشد یا نداشته باشد. ازجمله عوامل مربوط به سکس که باعث خارش واژن میشود، میتوان موارد زیر را نام برد:
- واکنش آلرژیک به کاندوم لاتکس
- عفونت قارچی
- شپش یا گال
- زگیل تناسلی
مراحل اول اکثر بیماری های مقاربتی باکتریایی و ویروسی
احساس درد حین برقراری رابطه جنسی
این علامت اغلب نادیده گرفته میشود. اما درد شکم یا لگن میتواند علامت بیماری التهاب لگن (PID) باشد. در اغلب موارد علت این بیماری عفونت پیشرفته سوزاک یا کلامیدیا است.
جوش یا جای زخم
جای زخم یا جوش های کوچک دور دهان یا واژن میتواند نشان دهنده تبخال، HPV یا سیفیلیس باشد.
خونریزی غیرعادی
خونریزی غیرعادی نشانه دیگر PID یا سایر مشکلات تناسلی مربوط به STD است.
نتیجه گیری
کسانی که میخواهند برای اولین بار با فردی ارتباط جنسی برقرار کنند، باید مراقب باشند و از خود محافظت کنند. زنان بیشتر از مردان به بیماریهای مقاربتی مبتلا میشوند. نیمی از بیماری های مقاربتی جدید بین افرد جوان 15 تا 24 سال شایع است.
دیدگاهتان را بنویسید