علت کم شنوایی به همراه علائم و روش‌های درمان

علت کم شنوایی می‌تواند به دلایل مختلفی بستگی داشته باشد که هر یک علائم و نشانه‌های خود را دارد. انواع کم شنوایی وجود دارند که نوع آنها می‌تواند روش درمانی موثر را برای شما تعیین کند. بر همین اساس ما سعی داریم تا انواع کاهش شنوایی را مورد بررسی قرار دهیم تا با شناخت علائم احتمالی آنها بتوانید برای تشخیص زودهنگام و درمان به موقع اقدام نمایید.

انواع کم شنوایی در افراد

انواع اصلی کاهش شنوایی به سه دسته کلی تقسیم می‌شوند:

• کاهش شنوایی حسی: به این معنی که مشکلی در گوش داخلی یا عصب شنوایی رخ می‌دهد که صدا را به مغز می‌رساند.
• کاهش شنوایی انتقالی: به این معنی که صدا به گوش داخلی نمی‌رسد. این وضعیت معمولاً به دلیل انسداد یا ضربه رخ می‌دهد.
• کاهش شنوایی مختلط: به این معنی است که کمبود شنوایی در اثر ترکیبی از دو موارد بالا ایجاد می‌شود.

علت کم شنوایی حسی_عصبی

تست شنوایی می‌تواند در تشخیص نوع کم شنوایی شما موثر باشد. کم شنوایی حسی-عصبی در کودکانی که با این وضعیت متولد شده، به احتمال زیاد به دلیل یک سندرم ژنتیکی یا عفونت منتقل شده از مادر به جنین درون رحم مانند توکسوپلاسموز، سرخچه یا تبخال است. زمانی که کاهش شنوایی حسی-عصبی در اواخر زندگی ایجاد می‌شود (که نوع آن شایع تر است) می‌تواند توسط طیف گسترده ای از عوامل محرک به وجود آید. شایع ترین دلایل کاهش شنوایی حسی-عصبی، عبارتند از:

• قرار گرفتن در معرض صداهای بلند که اغلب در اثر کار حاصل می‌شود.
• پیری طبیعی (از نظر پزشکی به عنوان کاهش شنوایی مربوط به سن شناخته می‌شود).

علل کمتر شایع کاهش شنوایی حسی-عصبی، عنیز به شرح زیر است:

• مریضی منیر
• بیماری‌های خود ایمنی
• بیماری‌های قلبی و دیابت
• عفونت‌هایی مانند اوریون
• یک عارضه جانبی از داروها
• نوروم صوتی یا سایر رشدهای سرطانی در گوش داخلی
• صدمات ضربه ای که به گوش داخلی یا عصب شنوایی آسیب می‌رسانند.

جراحی شکم یا ابدومینوپلاستی

نشانه‌های کم شنوایی حسی_عصبی

علائم از دست دادن شنوایی حسی عصبی بر روی بلندی صدا و وضوح صداهای تاثیر می‌گذارد. بسیاری از افراد، کم شنوایی با فرکانس بالا دارند و در نتیجه مشکلات زیر در شنوایی آنها ایجاد می‌شود:

• احساس عدم تعادل یا سرگیجه
• صدای زنگ یا وزوز مداوم در گوش
• مشکل شنیدن صدای زنان یا کودکان و سایر صداهای بلند
• ممکن است صداها، خیلی بلند یا خیلی ساکت به نظر برسند.
• مشکل در پیگیری مکالمه هنگامی‌که دو یا چند نفر همزمان صحبت می‌کنند.
• شنیدن برخی از اصوات گفتاری در هنگام مکالمه دشوار است (به عنوان مثال صدای “s” یا “th”)
• گفتار دیگران ممکن است برای آنها گنگ باشد، یا فرد می‌تواند حرف‌های دیگران را بشنود. اما آنها را درک نمی‌کند.
• مشکلات گوش دادن در محیط‌های پر سر و صدا (به عنوان مثال ایستگاه‌های قطار، سایت‌های ساختمانی، مراکز همایش، میادین ورزشی و غیره)

افرادی که دچار کم شنوایی حسی عصبی هستند اغلب می‌گویند که می‌توانند صحبت مردم را بشنوند، اما آنها را واضح نمی‌شنوند.

روش‌های درمان کاهش شنوایی حسی_عصبی

هیچ روش پزشکی یا جراحی برای ترمیم سلول‌های کوچک مو مانند گوش داخلی یا عصب شنوایی در صورت آسیب دیدن وجود ندارد. با این حال، کاهش شنوایی حسی عصبی بسته به شدت از دست دادن، با کمک سمعک یا کاشت حلزون قابل درمان است.

دستگاه‌های شنیداری کمکی، مانند دستگاه‌های هشدار دهنده و ساعت‌های زنگ دار لرزاننده به ارائه یک راه حل کامل شنوایی کمک می‌کنند. برای افرادی که کم شنوایی شدید تا عمیق دارند، سمعک می‌تواند موثر و کمک کننده باشد.

علت کم شنوایی انتقالی

پزشک می‌تواند علل کاهش شنوایی انتقالی را با توجه به اینکه کدام قسمت از گوش را تحت تأثیر قرار داده است (گوش خارجی یا گوش میانی) تشخیص دهد:

گوش بیرونی

• میکروتیا
• تاثیر جرم گوش
• تنگی یا باریک شدن مجرای گوش
• انسداد ناشی از اجسام خارجی وارد گوش
• اوتیت خارجی (گوش شناگر نیز شناخته می‌شود).
• Exostoses (برجستگی‌های استخوانی مانند که می‌توانند در داخل مجرای گوش ایجاد شده و باعث انسداد احتمالی شوند).

گوش میانی

• تیمپانوسکلروز، ضخیم شدن غشای تمپان
• اوتیت میانی (عفونت گوش) و یا تجمع مایعات در گوش میانی
• انسداد در لوله استاش، که گوش میانی را به پشت بینی و گلو متصل می‌کند.
• اتوسکلروز، که بر استخوان کوچک گوش میانی تاثیر می‌گذارد.
• نقص در غشای تمپان (طبل گوش) ناشی از آسیب، عفونت گوش یا تغییرات شدید و سریع فشار هوا
• رشد یا تومورهای غیرطبیعی که در گوش میانی ایجاد می‌شوند، مانند کلستئاتوم یا تومورهای گلوموس
• ناپیوستگی زنجیره ای مفصلی، یا قطع ارتباط بین استخوان‌های گوش میانی، ناشی از آسیب یا ضربه شدید

نشانه‌های کاهش شنوایی انتقالی

از آنجا که گوش داخلی حساس و عصب شنوایی دست نخورده هستند، فردی که از کم شنوایی انتقالی رنج می‌برد؛ در درجه اول از نظر صدا با صدای کلی مشکل دارد؛ اما با وضوح آن مشکل ندارد. افراد مبتلا به این نوع از کم شنوایی غالباً متوجه می‌شوند که برای بهبود توانایی شنیدن به افزایش صدای رادیو یا تلویزیون نیاز دارند. علائم زیر نیز با این نوع از کم شنوایی سازگار است:

• بوی بدی مجرای گوش
• درد در یک گوش یا هر دو گوش
• احساس فشار در یک یا هر دو گوش
• مشکل یا ناراحتی در مکالمات تلفنی
• شنیدن از یک گوش راحت تر از گوش دیگر است.

روش‌های درمان آرتروز

درمان کاهش شنوایی انتقالی

بعضی اوقات درمان‌های پزشکی یا جراحی وجود دارد که می‌تواند توانایی شنوایی را برای کسانی که دچار کم شنوایی انتقالی شده اند را بهبود بخشد. به عنوان مثال، علائم این بیماری ناشی از ضربه موم، اشیاء خارجی، رشد غیر عادی یا عفونت گوش اغلب با درمان‌های پزشکی، مانند استخراج موم گوش، آنتی بیوتیک یا روش‌های جراحی، درمان می‌شوند.

کاهش شنوایی انتقالی ناشی از سایر ناهنجاری‌ها، مانند تنگی مجرای گوش، اگزوستوز، اتوسکلروز و نا پیوستگی زنجیره استخوان برای درمان پزشکی دشوارتر است و ممکن است کاهش شنوایی دائمی‌محسوب شود. این کاهش شنوایی انتقالی را می‌توان با سمعک استاندارد یا دستگاه‌های قابل کاشت استخوان درمان کرد.

علت کم شنوایی مختلط

کاهش شنوایی مختلط ترکیبی از کاهش شنوایی حسی- عصبی و انتقالی است. کاهش شنوایی مختلط معمولاً در صورت ضربه به گوش ایجاد می‌شود. همچنین کاهش شنوایی مختلط ممکن است به تدریج با گذشت زمان اتفاق بیفتد. به عنوان مثال، ممکن است فردی که دچار شنوایی انتقالی طولانی مدت است، با افزایش سن، کم شنوایی مربوط به سن را تجربه کند. متناوباً، ممکن است فردی با کم شنوایی مرتبط با سن دچار کم شنوایی مختلط موقت شود.

نشانه‌ها و روش‌های درمان کاهش شنوایی مختلط

علائم کاهش شنوایی مختلط ترکیبی از علائم ذکر شده در بالا برای دو نوع دیگر کاهش شنوایی خواهد بود.

گزینه‌های درمان کاهش شنوایی مختلط به این مسئله بستگی دارد که ماهیت کم شنوایی بیشتر از نظر حسی – عصبی یا انتقالی باشد. اگر بخش عمده ای از ناشنوایی توسط یک عامل انتقالی ایجاد شده باشد، روش‌های جراحی و سایر درمان‌های پزشکی در اصلاح نگرانی‌های شنوایی موثرتر هستند. اگر کم شنوایی بیشتر ناشی از حس عصبی باشد، سمعک یا دستگاه‌های قابل کاشت ممکن است گزینه بهتری باشد.

علت کم شنوایی‌‌های یک طرفه یا دو طرفه

کاهش شنوایی یک طرفه

بعضی از افراد با ناشنوایی یک طرفه به دنیا می‌آیند. در موارد دیگر، ممکن است فرد در کودکی یا بزرگسالی شنوایی یک گوش خود را از دست بدهد. همه آنها در مجموع به عنوان ناشنوایی یک طرفه شناخته می‌شوند. علت آن می‌تواند حسی – عصبی یا انتقالی باشد و درمان بسته به علت کم شنوایی و مدت زمانی که فرد دچار آن شده است، متفاوت است. اگر این نوع کاهش شنوایی به طور ناگهانی ایجاد شد، توصیه می‌کنیم سریعاً به یک متخصص مراجعه کنید. درمان سریع امری حیاتی است.

بسیاری از کم شنوایی‌های انتقالی و مختلط را می‌توان از نظر پزشکی درمان کرد و تقریباً همه انواع کم شنوایی با سمعک، دستگاه‌های قابل کاشت و یا دستگاه شنوایی کمکی قابل درمان است.

کاهش شنوایی دوطرفه

کاهش شنوایی دو طرفه یا BHL می‌تواند توسط طیف گسترده ای از موارد یا عوامل ایجاد شود. کاهش شنوایی دو طرفه را می‌توان به عنوان انتقالی یا حس عصبی طبقه بندی کرد. مهم است که همه اشکال کم شنوایی به طور کامل توسط یک متخصص واجد شرایط مناسب بررسی و تشخیص داده شود. اشکال مختلف از دست دادن شنوایی وجود دارد و حتی ممکن است دو نفری که از کم شنوایی دو طرفه رنج می‌برند شکایات یا علائم بسیار متفاوتی داشته باشند.

در حالی که معمولاً کاهش شنوایی دو طرفه با گذشت زمان و کاهش سطح شنوایی اتفاق میفتد، اما می‌تواند بسیار ناگهانی نیز رخ دهد.

نتیجه گیری

همانطور که مطالعه کردید علت کم شنوایی در افراد به دلایل متفاوتی ایجاد خواهد شد. انواع مختلفی از کاهش شنوایی در افراد وجود دارد که به کمک پزشک مربوطه شناسایی و درمان می‌شود. تمام دلایل ایجاد، علائم و روش‌های درمان این عارضه در این مقاله مورد بررسی قرار گرفته است که می‌تواند به شما در شناسایی علت کاهش شنوایی کمک کند.