ایمپلنت دندان به نوعی روش درمانی گفته می شود که می تواند بهترین جایگزین برای دندان های از دست رفته باشد. امروز اهمیت به زیبایی دهان و دندان در اولویت قرار دارد. طبیعتا با بالاتر رفتن سن، ممکن است به ناچار مجبور به کشیدن دندان شویم و یا آسیب وارده به دندان قابل ترمیم نباشد. این مسئله باعث شده تا افراد به دلیل نداشتن دندان، اعتماد به نفس خود را از دست بدهند و لبخند خود را مخفی کنند. به همین منظور ایمپلنت دندان علاوه بر زیبایی که ایجاد می کند؛ می تواند در عملکرد جویدن و ادای کلمات نیز تاثیرگذار باشد. در این روش یک پایه پیچ مانند در استخوان فک قرار داده می شود، پس از این که با استخوان جوش خورد و محکم شد؛ بر روی آن روکش قرار می گیرد. این روکش در واقع همان تاج مصنوعی دندان است. ایمپلنت کاملا شبیه به دندان طبیعی بوده و در بین تمامی روش های جایگزین برای دندان، بهترین عملکرد را دارد.
در این مقاله قصد داریم در خصوص ایمپلنت دندان توضیح دهیم. پس اگر شما می خواهید به کمک این روش درمانی، دندان هایی زیبا داشته باشید؛ مطالب گفته شده را به خاطر بسپارید.
بخش های مختلف ایمپلنت
به طور کلی ایمپلنت از سه بخش تشکیل شده که هر یک در زمان خاص اجرا می شوند:
پایه دندان
پایه ایمپلنت در واقع همان ریشه دندان است. برای پایه، از یک پیچ کوچک که باید به استخوان فک وصل شده و جوش بخورد، استفاده می شود.
کانکتور
از نام آن پیداست که قرار است نقش متصل کننده داشته باشد. کانکتور برای متصل کردن تاج به پایه است.
تاج
تاج هم به قسمت سفید رنگ و بیرونی دندان گفته می شود که درست شبیه به دندان واقعی ساخته می شود.
استفاده از نخ دندان را فراموش نکنید
انواع ایمپلنت دندان
ایمپلنت ها به دسته های مختلفی تقسیم می شوند که هر یک ویژگی های خاص خود را دارند:
ایمپلنت معمولی
این نوع از ایمپلنت از دو بخش پایه ایمپلنت و اباتمنت تشکیل شده است که یک پیچ آن ها را به هم متصل می کند. قطر آن چیزی بین 3.25 تا 5 میلی متر است.
مینی ایمپلنت دندان
از نام آن پیداست که سایز کوچکتری دارد. این نوع از ایمپلنت از قطر کمتری برخوردار است و تنها زمانی مورد استفاده قرار می گیرد که فضاهای کوچکی بین دندان باشد. به طور مثال برای دندان های پیشین جلویی از مینی ایمپلنت استفاده می شود. از این روش درمانی گاهی برای فیکس کردن دندان های مصنوعی نیز استفاده خواهد شد.
میکرو ایمپلنت دندان
سایز میکرو ایمپلنت از نوع مینی نیز کوچک تر است و نمی توان آن را برای هر شخص به کار برد. تنها آن دسته از افراد که دندان های ریزی دارند و می خواهند ایمپلنت انجام دهند از این نوع می توانند استفاده کنند.
مزایای ایمپلنت دندان
هر روش درمانی مزیت های خاصی به همراه دارد. از جمله مزایایی که می توان برای این روش ذکر کرد شامل موارد زیر است:
- به ظاهر شخص و لبخند او، زیبایی می بخشد.
- راحت تر می توان غذا را بجود.
- توانایی فرد را در ادای کلمات بالا می برد.
- صورت را بهتر نشان می دهد.
- مانع از بین رفتن بافت های استخوانی فک می شود.
- مانع از تغییر حالت دندان های دیگر یا حرکت آن ها در جهت دیگر می شود.
- به هیچ یک از ساختارهای دهان آسیب نمی رساند.
معایب ایمپلنت دندان
به طور کلی عوارضی که همراه با ایمپلنت است به دو بخش تقسیم می شوند:
عوارض پس از جراحی
- درد بعد از انجام جراحی
- بروز حساسیت
- خونریزی
- ورم کردن
تفاوت لمینت با کامپوزیت
عوارض در دراز مدت
- امکان لق شدن دندان جانبی ایمپلنت
- امکان بروز عفونت
- مشکلات سینوسی
- شکستگی پروتز
- افتادن روکش ایمپلنت
لازم به ذکر است که عوارض پس از جراحی طبیعی بوده و در مدت کوتاهی بهبود می یابد. برای عوارض دراز مدت نیز بسته به مهارت جراح، مراقبت های بیمار پس از جراحی و شرایط بدنی بیمار می تواند هیچ گاه به وجود نیایند.
چه کسانی می توانند برای ایمپلنت اقدام کنند؟
کاندید مناسب برای استفاده از این روش درمانی افراد زیر هستند:
- چنانچه دندان های فک پایین یا بالا از بین رفته باشد.
- شخصی که یکی از دندان های جلویی خود را از دست داده باشد و فاصله ی آن دندان با دندان های سالم طبیعی به نظر برسد.
- فردی که بیش از یک دندان خود را از دست داده باشد. اما فاصله آن ها با دندان های سالم غیر طبیعی نباشند.
- کسانی که نمی توانند دندان مصنوعی داشته باشند.
- اشخاصی که می خواهند در حین صحبت کردن کلمات را بهتر ادا کنند.
برای ایمپلنت باید پس از سن 18 سالگی اقدام کرد تا استخوان فک به خوبی شکل بگیرد. توجه داشته باشید که این روش درمانی نیازمند رعایت بهداشت دهان و دندان است.
چه افرادی نباید از ایمپلنت دندان استفاده کنند؟
درست است که هر فرد پس از 18 سالگی می تواند جایگزینی برای دندان های از دست رفته خود داشته باشد و از ایمپلنت استفاده کند. اما در این میان برخی از افراد دچار محدودیت بوده و نباید از این روش استفاده کنند:
- کسانی که دیابت کنترل نشده ای دارند.
- زنانی که در دوره ی بارداری هستند.
- افرادی که سابقه سکته قلبی دارند.
- کسانی که ضربان قلب نامنظم و غیرقابل کنترلی دارند.
- افرادی که مبتلا به پوکی استخوان هستند.
- کسانی که به علت بیماری باید مدام برای رادیولوژی، خصوصا در ناحیه فک و صورت اقدام کنند.
- افرادی که تحت شیمی درمانی و پرتو درمانی هستند.
- کسانی که در طولانی مدت بیس فسفونات مصرف کرده اند.
- اشخاصی که بیماری های خود ایمنی مثل لوسمی دارند.
- افرادی که دخانیات مثل سیگار و قلیان مصرف می کنند.
- کسانی که به عفونت دندان یا فک مبتلا هستند.
هر یک از اشخاصی که در دسته ی موارد بالا قرار دارند؛ اگر برای کاشت ایمپلنت اقدام کنند، نه تنها نتیجه ی مثبتی دریافت نخواهند کرد؛ بلکه ممکن است با مشکلات دیگری نیز مواجه شوند.
نتیجه گیری
ایمپلنت دندان یکی از روش های درمانی دائم است. کسانی که به هر دلیل دندان های خود را از دست داده اند می توانند از این روش استفاده کنند. ایمپلنت انواع مختلفی دارد که پزشک با توجه به شرایط بیمار، نوع متناسب را برای آن در نظر گرفته و انجام می دهد. برخی از افراد برای انجام این روش محدودیت دارند. افراد دیابتی و کسانی که دخانیات مصرف می کنند جز این دسته از افراد هستند.
دیدگاهتان را بنویسید