رفتار با کودک درونگرا شاید در ابتدا کار سخت و دشواری به نظر برسد. اما والدین میتوانند با آشنایی کامل و افزایش سطح آگاهی خود، بهترین برخورد را در مقابل آنها داشته باشند. حتماً شما هم با کودکانی که ارتباط موثری ندارند و یا ترجیحاً گوشه گیری میکنند، رو به رو شدهاید. درونگرایی کودکان موضوع جدی و نگران کنندهای نخواهد نبود. در واقع کودک شما، نیازی به درمان و یا کمک نخواهد داشت. چرا که برخی افراد از معاشرت و بیان احساسات خود لذت میبرند و بالعکس، برخی ترجیح میدهند از این قبیل رفتارها دوری کنند. اصولا والدینی که رفتارهایی برونگرا دارند، در مقابل کودکان درونگرای خود، احساس نگرانی میکنند. در صورتی، اگر کودک همانند شما رفتار نمیکند، دلیل بر بیماری یا وجود مشکل جدی نخواهد بود. اگر کودکان شما هم رفتاری درونگرا دارد، اما نمیدانید چطور با آنها رفتار کنید. پیشنهاد میکنیم این مقاله را از دست ندهید.
ویژگیهای کودکان درونگرا
- تعداد دوستان محدود و معمولاً اندکی دارند.
- گوش دادن را به صحبت کردن ترجیح میدهند و در رابطه، بیشتر شنونده هستند.
- ارتباط خوبی با اعضای خانواده دارند. اما با غریبهها نه.
- به هنگام صحبت کردن، تن صدای پایینی دارند و به طور کلی کم حرف هستند.
- ترجیح میدهند کارها و بازیهایی که با تعداد اندکی از افراد انجام میشود، را انتخاب کنند.
- بیشتر دوست دارد به کارهایی مثل کتاب خواندن مشغول باشد.
- اول بازی دیگران را نگاه میکند و بعد به آنها ملحق میشود.
- بازیهایی که خلاقیت بیشتری در آنها به خرج داده شود و یا با تخیل سروکار داشته باشد را ترجیح میدهند.
- احتمال دارد بعد از یک بازی طولانی با دوستانش، بدخلق شود.
- احساساتش را به راحتی بروز نمیدهد.
- بعد از انجام یک کار اشتباه در جمع، احساس حقارت و کوچکی میکند.
درونگرا بودن کودک را با خجالتی بودن اشتباه نگیرید!
به عنوان والدین، بهتر است فرق بین درونگرایی و خجالتی بودن را بدانید. درونگرایی یک ویژگی شخصیتی جدا نشدنی است. مثل رنگ مو و رنگ چشم که جزئی از افراد به حساب میآید. این ویژگی یک اختلال یا مشکل نیست و با تغییر دادن بقیه جنبههای زندگی فرزندتان، نیازی به تغییر درونگراییاش ندارید. افرادی با این ویژگی، تمال زیادی به حضور در جمع بودن ندارند و از تنهایی خودشان لذت میبرند. جمعهای پر سر و صدا و شلوغ میتواند آنها را اذیت کند. همچنین آنها میتوانند از حقوق خودشان دفاع کنند و موفق باشند.
افراد خجالتی، از ابراز وجود در جمع شرم میکنند و با کناره گیری کردن و چسبیدن به والدین، از غریبهها دوری میکنند. خجالتیها، نمیتوانند از حق خودشان دفاع کنند و تواناییهایشان را نشان دهند.
بهترین رفتار با کودک درونگرا را بیاموزید
در ادامه راهکارهای مناسب رفتاری را با کودکان دورنگرا، به شما معرفی خواهیم کرد:
کودک را خجالت زده نکنید
شوخ طبعی، بخشی از شخصیت بسیاری از والدین است. این افراد دوست دارند با فرزندانشان شوخی کنند و سر به سرشان بگذارند. اگر شما هم چنین شخصیتی داشته باشید، به خوبی میدانید که این رفتار مفهوم خاصی ندارد و فقط برای سرگرمی و تفریح است. اما متاسفانه، کودکان درونگرا نمیتوانند این برداشت را از رفتارهای شوخ طبعانه والدینشان داشته باشند. حتی ممکن است با رفتار آنها احساس ناراحتی و یا حتی تنفر کنند. بنابراین در هنگام برخورد، کمی مراقب باشید.
کتاب تشخیص ترنس (تراجنسی - ترنسکشوال Transsexual) از کودکی + قوانین عجیب ادیان
عکس هایی که شاید برایتان آشنا باشد
قیمت: ۲۹,۰۰۰ تومان
قیمت با تخفیف: ۱۵,۶۰۰ تومان
اطلاعات بیشتربرای رفتار با کودک درونگرا ، او را به صحبت کردن مجبور نکنید
همه والدین میخواهند فرزندشان اجتماعی و خوش برخورد باشد. اما وادار کردن کودک به صحبت کردن با دیگران، راهکار مناسبی نخواهد بود. کودک درونگرا فقط وقتی صحبت میکند که احساس راحتی داشته باشد. اگر خیلی سریع و بدون مقدمه او را وادار به صحبت کنید، خیلی زود عقب نشینی خواهد کرد.
روابط اجتماعی کودک را رهبری نکنید
شاید یک کودک تنها در پارک ببینید و فکر کنید وقتش است که برای کودک درونگرایتان دوست پیدا کنید. بنابراین سعی دارید، فرزند خود را با افراد دیگر آشنا کنید.
هیچ اشکالی ندارد که بخواهید به کودک درونگرا کمک کنید دوست پیدا کند. اما باید در نظر داشته باشید که این فرصت را در اختیار کودکان قرار بدهید. انتخاب زمان درست برای تنها گذاشتن کودکان درونگرا کمک میکند، رابطه به طور طبیعی رشد کند. از طرفی، زیاده روی میتواند رابطه دوستی را در همان لحظه شروع متوقف کند.
جلوی دیگران از او چیزی نخواهید
شاید فرزندتان صدای خوبی دارد یا جوکهای خیلی بامزهای تعریف میکند. اما به خاطر بسپارید که شخصیت درونگرایی دارد. کودکان درونگرا دوست ندارند در معرض توجه قرار بگیرند و یا برای دیگران نمایش بدهند. اگر فرزند شما هم مهارت یا توانایی خاصی دارد. از او نخواهید مهارتش را به دیگران نشان بدهد. شاید نظر مهمانهایتان با شما متفاوت باشد.
کودک را در جمع مسخره نکنید
مسخره کردن کودک درونگرا آن هم جلوی دیگران، از بدترین کارهایی است که والدین میتوانند انجام دهند. کودکان درونگرا معمولاً خجالتی هم هستند و ممکن است از شوخیهای عادی هم خجالت بکشند. بنابراین بهتر است کمی مراقب این رفتار خود باشید.
برای رفتار با کودک درونگرا ، دست از سرزنش کردن او بردارید
اگر کودکتان را که کار اشتباه یا ناشایستی انجام داده، بخواهید در جمع و با چاشنی سرزنش آن را تذکر دهید. فقط شرایط را بدتر خواهید کرد. بنابراین در چنین شرایطی کودک به هیچ وجه آماده یادگیری نیست. اگر میخواهید رفتار کودک درونگرا را اصلاح کنید، دور از جمع اینکار را انجام دهید.
در رابطه با مسائل شخصی، صحبت نکنید
از نظر شما صحبت کردن درباره کارهای بامزه یا سوتیهای فرزندتان جالب و حتی دوست داشتنی است. اما کودک درونگرا اینکار را نوعی تمسخر به حساب میآورد. کودکان درونگرا، سادهترین و عمومیترین کارها را هم خصوصی میدانند و دوست ندارند در جمع درباره آنها صحبت شود.
برای رفتار با کودک درونگرا ، او را مجبور به انجام فعالیت نکنید
هفت ساعت مدرسه یا مهد در روز برای کودک درونگرا زمان زیاد است. این کودکان ترجیح میدهند، بعد از این بازه، زمانی را در خانه بمانند و استراحت کنند. با این حال ممکن است شما دوست نداشته باشید کودکتان تمام روز روی کاناپه وقتش را سپری کند. به یاد داشته باشید، چیزی که کودک نیاز دارد، مهمتر از خواستههای شما است.
نتیجه گیری
شاید شما هم به عنوان والدین یک کودک درونگرا، این اشتباهات را انجام داده باشید. نگران نباشید؛ برای پرورش صحیح کودکان درونگرا نباید درونگرا باشید. کافی است وقت و دقت کافی برای شناخت فرزندتان و مرزهای شخصی او صرف کنید و دنیا را از دید یک کودک درونگرا ببینید. در برخورد با کودک درونگرا، به خصوص در جمع، بسیار هوشیار عمل کنید.
برای او ارزش قائل شوید و در پی هر پیشرفت کوچکی، او را تحسین نمایید. نگذارید منزوی شود. لازم نیست برایش تولد بگیرید و تمامی دوستانش را دعوت کنید. او را مجبور نکنید به تولد دوستانش برود و در جمعی از بچهها حاضر شود. معمولا کودکان درونگرا ترجیح میدهند فقط با یک نفر بازی کنند. سعی کنید کودکی که به عنوان هم بازی برای او انتخاب می کنید، کوچکتر از او باشد، تا بتواند بر وی تسلط یابد و اعتماد به نفس پیدا کند. در صورتی که بیش از حد خجالتی برخورد میکند؛ به یک روانشناس مراجعه کنید تا به شما و فرزندتان کمک کند.
دیدگاهتان را بنویسید