ناخنک چشم یک ضایعه گوشتی مثلثی شکل است که از سفیدی چشم (ملتحمه) به روی سیاهی چشم (قرنیه) کشیده می‌شود. معمولاً در سمت نزدیک به بینی به وجود می‌آید. این ضایعه ناشی از رشد خوش خیم بافت پیوندی و رگهای ملتحمه است.
ناخنک، معمولاً ابتدا به صورت یک سفیدی روی ملتحمه ایجاد می‌شود که به تدریج به سمت قرنیه رشد می‌کند. به علت وجود رگهای زیاد، معمولاً رنگ ناخنک صورتی یا قرمز است.
ناخنک گاهی ملتهب می‌شود و باعث سوزش، خارش و اشک ریزی می‌شود. در برخی مواقع، این عارضه رشد زیادی می‌کند و تا وسط قرنیه می‌رسد و جلوی دید را می‌گیرد. به علاوه حتی ناخنک‌های کوچکتر هم می‌توانند با تغییر شکل قرنیه باعث ایجاد آستیگماتیسم شوند و دید افراد را تار کنند.
ناخنک چشم
ناخنک یا پتریژیوم(petrygium)، رشد ملتحمه (غشای مخاطی نازک و شفافی که سطح داخلی پلکها را مفروش می‌کند) یا غشای مخاطی است که قسمت سفید رنگ بالای قرنیه چشم را می‌پوشاند. این رشد خوش خیم یا غیرسرطانی، اغلب شبیه سطح شیب دار یا همان مثلثی شکل است.
نوع معمولی این عارضه، مشکل خاصی ایجاد نمی‌کند و نیازمند درمان نخواهد بود. درمان ناخنک، تنها در صورتی انجام می‌شود که در بینایی شما مشکل ایجاد کند. در این حالت باید جراحی صورت بگیرد.
علت بروز پتریژیوم یا ناخنک
به طور دقیق، علت ناخنک چشم ناشناخته است. به تعبیری می‌توان علت این عارضه را قرار گرفتن بیش از حد در معرض نور فرابفنش (UV) دانست. همچنین این بیماری بیشتر در افرادی که در آب و هوای گرم زندگی می‌کنند و زمان زیادی را در محیط‌های آفتابی یا باد، خارج از خانه می‌گذرانند، رخ خواهد داد. افرادی که چشمشان به طور مرتب در معرض عناصر خاصی قرار دارد، خطر بیشتری برای ابتلا به این بیماری را متحمل می‌شوند. این عناصر شامل:
- خشکی چشم
- گرده
- شن
- دود سیگار
- باد
- قرار گرفتن در معرض نور فرابنفش مانند خورشید
- نگاه کردن بیش از حد به مانیتور کامپیوتر، گوشی و یا هر دستگاه دیجیتال
علائم و نشانه‌های ناخنک چشم
این بیماری به طور کلی علائم خاصی ندارد. البته زمانی که به وجود می‌آید، معمولاً علائم خفیف بیماری‌های چشم را دارد. شایع‌ترین علائم ناخنک چشم شامل قرمزی، تاری دید و سوزش چشم است. همچنین در هنگام ابتلا به این بیماری، ممکن است احساس خارش چشم نیز داشته باشید.
اگر این عارضه به اندازه کافی بزرگ شود؛ یعنی به اندازه‌ای که قرنیه را بپوشاند، می‌تواند در بینایی شما اختلال ایجاد کند. ضخیم یا بزرگتر شدن این بیماری، می‌تواند باعث شود احساس کنید که یک جسم خارجی در چشم دارید. اگر از لنز استفاده می‌کنید به دلیل ناراحتی به وجود آمده، ممکن است نتوانید از لنزهای تماسی استفاده نمایید.
راه‌های تشخیص
تشخیص این بیماری بسیار ساده است. چشم پزشک ممکن است براساس معاینه جسمی با استفاده از لامپ شکاف، این عارضه را به راحتی تشخیص دهد. این لامپ به پزشک شما اجازه می‌دهد با کمک بزرگنمایی و روشنایی، چشم شما را مشاهده کند. آزمایشات اضافی که دکتر ممکن است آن را تجویز کند، شامل موارد زیر می‌شود:
- تست چارت بینایی: این تست شامل خواندن حروف در چارت بینایی است.
- توپوگرافی قرنیه: این روش نقشه برداری پزشکی برای اندازه گیری تغییرات انحنای قرینه شما استفاده می‌شود.
- مستندات عکس: این روش شامل عکس گرفتن برای ردیابی میزان رشد بیماری است.
روش‌های درمان
همانطور که گفته شد، این عارضه معمولاً به طور جزئی رخ می‌دهد. بنابراین بهترین راه درمان آن در این شرایط، استفاده از قطره مناسب یا پماد است. توجه کنید که به طور کلی، این بیماری نیاز به درمان خاصی ندارد. مگر اینکه منجر به جلوگیری از بینایی شما شود یا ناراحتی شدید مانند قرمزی و تحریک چشم ایجاد نماید.
همچنین ممکن است پزشک، چشم شما را معاینه کند تا مطمئن شود رشد این بیماری مشکل ساز نخواهد بود. در نهایت ممکن است پزشک تشخیص دهد شما نیاز به عمل دارید یا با انجام راه‌های درمان خانگی، مشکل شما حل خواهد شد. برخی از روش‌های درمان عبارتند از:
درمان ناخنک چشم با استفاده از دارو
اگر این بیماری باعث تحریک و قرمزی بیش از حد شود، پزشک ممکن است برای کاهش التهاب، قطره مناسب یا پماد حاوی کورتیکواستروئیدها را تجویز کند. از جمله داروهای این عارضه می‌توان به داروهای کاهش قرمزی، خارش، تورم و درد استروئیدی اشاره نمود.
درمان ناخنک چشم با عمل جراحی
اگر این بیماری با قطره یا پماد بهبود نیافت، پزشک شما ممکن است عمل جراحی چشم را برایتان تجویز کند. جراحی زمانی انجام می‌شود که این بیماری باعث از بین رفتن بینایی یا وضعیتی به نام آستیگماتیسم شود که می‌تواند منجر به تاری دید شما شود.
چند خطر مرتبط با عمل جراحی این بیماری وجود دارد. در بعضی موارد این عارضه می‌تواند پس از برداشتن توسط عمل جراحی بازگردد. ممکن است چشم شما بعد از عمل، احساس خشکی و تحریک کند. پزشک می‌تواند داروهایی برای تسکین و کاهش خطر رشد مجدد بیماری تجویز نماید. معمولاً پزشکان فقط در شرایطی توصیه به جراحی این بیماری می‌کنند که:
- سایر درمان‌ها ناموفق بوده است.
- بینایی شما در معرض خطر است.
- به نظر می‌رسد که این بیماری شما را اذیت می‌کند.
راه‌های پیشگیری
برای پیشگیری از بیماری، در صورت امکان از قرار گرفتن در معرض عوامل محیطی که می‌توانند منجر به ایجاد این عارضه شوند خودداری نمایید. شما می‌توانید از عینک آفتابی که می‌تواند 99 الی 100 اشعه فرابنفش را دفع کند، یا کلاه برای محافظت از چشمان خود در مقابل نور خورشید، باد، گرد و غبار استفاده کنید. تا از ابتلا به این بیماری جلوگیری نمایید. همچنین برای کار با کامپیوتر، گوشی و سایر وسایل دیجیتال، از عینک‌های آنتی رفلکس استفاده کنید.
اگر دچار این بیماری هستید، عینک‌های آفتابی شما باید در برابر اشعه فرابنفش خورشید از چشمان‌تان مراقبت کند. اجتناب از قرار گرفتن طولانی مدت در معرض موارد زیر، می‌تواند گامی مهم در جهت پیشگیری از این عارضه باشد:
- باد
- شن و گرد و غبار
- دود سیگار
- اشعه خورشید
- گرده
- مانیتور کامپیوتر، موبایل و هر وسایل دیجیتال
اگر شما عمل جراحی حذف ناخنک چشم را انجام داده‌اید، رعایت موارد بالا از بازگشت بیماری جلوگیری خواهد کرد.
کارشناسان UV (اشعه فرابنفش) توصیه می‌کنند برای محافظت از چشمان خود در برابر نور خورشید، یک کلاه لبه دار استفاده کنید و برای مرطوب نگه داشتن چشم‌ها در هوای خشک، از اشک مصنوعی استفاده نمایید.
نتیجه گیری
ناخنک در چشم یک عارضه نسبتاً شایع است که در اثر عوامل مختلف در افراد ایجاد می‌شود. این بیماری تا زمانی که اختلالی در دید و مشکلاتی برای چشم ایجاد نکند، نیاز به درمان نخواهد داشت. اما در صورتی که در بینایی فرد مشکل به وجود آورد؛ شخص طبق دستور پزشک، جراحی خواهد شد. بهتر است بدانید به راحتی می‌توانید به کمک روش‌های پیشگیری، از ابتلا به این عارضه جلوگیری نمایید.
دیدگاهتان را بنویسید