ملانوما نوعی سرطان پوست است که با رشد غیرقابل کنترل ملانوسیتها (سلول‌هایی که به پوست رنگ برنز یا قهوه‌ای می‌دهند) ایجاد می‌شود. سرطان زمانی شروع می‌شود که سلولهای بدن شروع به رشد خارج از کنترل می‌کنند. تقریباً سلولهای هر قسمت از بدن می‌توانند به سرطان تبدیل شوند و سپس به سایر مناطق بدن گسترش یابند. این بیماری نسبت به انواع دیگر سرطان‌های پوست بسیار کمتر دیده می‌شود. اما ملانوم خطرناک‌تر است. زیرا اگر زود تشخیص داده نشود و تحت درمان قرار نگیرد احتمالاً به سایر قسمتهای بدن نیز سرایت می‌کند.
ملانوما چیست؟
ملانوما نوعی سرطان پوست است که با جهش در سلولهای تولید کننده‌‌ی رنگدانه به نام ملانوسیتها ایجاد می‌شود. اکثر سلولهای رنگدانه در پوست یافت می‌شوند، اما ملانوما می‌تواند در چشم‌‌ها (ملانوما چشم) و سایر قسمتهای بدن، حتی به ندرت در روده رخ دهد. این سرطان در افراد با پوست تیره نادر است.
این عارضه در هر نقطه از پوست می‌تواند توسعه یابد، اما مناطق خاصی نسبت به این سرطان مستعدتر هستند. قفسه سینه و پشت در مردان و پاها در زنان شایع‌ترین مناطق درگیری هستند و دیگر مناطق که احتمال درگیری در آن‌ها وجود دارد شامل گردن و صورت است.
نشانه‌های سرطان ملانوما
این بیماری می‌تواند در هر جایی از بدن رشد کند. آن‌ها اغلب در قسمت هایی از بدن که در معرض نور خورشید قرار می‌گیرد مانند کمر، پاها، بازوها ، رشد می‌کند. هم چنین می‌تواند در قسمت‌هایی رخ دهد که در معرض نور آفتاب قرار نمی‌گیرد. از قبیل کف پا، کف دست‌ها و ناخن. ملانومای پنهان در افراد با پوست تیره رایج‌تر هستند.
اولین نشانه‌ها و علائم سرطان پوست اغلب عبارتند از:
تغییر خال
رشد غیرمعمول رنگ دانه‌های جدید روی پوست
ملانوما همیشه مثل خال رشد نمی‌کند و می‌تواند روی پوست معمولی ظاهر شود.
علت ابتلا به ملانوما چیست؟
به طور معمول، سلولهای پوستی به روشی کنترل شده و منظم توسعه می یابند. سلولهای جدید سالم سلولهای پیر را به سمت سطح پوست شما هل می‌دهند، جایی که آن‌ها می‌میرند و در نهایت از بین می‌روند. اما وقتی برخی از سلول‌ها به DNA آسیب می‌رسانند، سلولهای جدید ممکن است رشد خارج از کنترل خود را شروع کنند و در نهایت می‌توانند توده‌ای از سلولهای سرطانی را تشکیل دهند.
اینکه چه چیزی به DNA سلولهای پوست آسیب می‌رساند و این که چگونه منجر به ملانوما می‌شود، مشخص نیست. این احتمال وجود دارد که ترکیبی از عوامل، از جمله عوامل محیطی و ژنتیکی باعث ایجاد این بیماری شود. هنوز هم پزشکان معتقدند قرار گرفتن در معرض اشعه ماورا بنفش (UV) از خورشید و لامپ‌ها و تخت‌های برنزه دلیل اصلی بروز ملانوم است. نور ماورا بنفش باعث ایجاد همه ملانوماها نمی‌شود. خصوصاً مواردی که در مکان‌هایی از بدن شما اتفاق می‌افتند که در معرض نور خورشید قرار ندارند.
ویژگی‌های یک خال ملانوما
شکل نامتقارن: خال با شکل نامنظم، مثل دو نیمه کاملا متفاوت است
مرز نامنظم: خال با مرزهای نامنظم، فرو رفته یا پیچ خورده است
تغییرات رنگی: رنگ‌های بسیار و یا توزیع غیر یکنواخت رنگی دارند
قطر: رشد جدید خال بزرگ‌تر از 1 / 4 اینچ (حدود 6 میلی‌متر).
تحول: در طول زمان به دنبال تغییرات باشید، یک خال ممکن است رشد کند و یا تغییر رنگ یا شکل دهد. خال‌ها ممکن است با علایم و نشانه‌های جدید مانند خارش یا خونریزی رشد کنند.
خال‌های بدخیم ظاهر بسیار متفاوتی دارند. برخی ممکن است تمام تغییرات فهرست شده در بالا را نشان دهند در حالی که برخی دیگر ممکن است تنها یک یا دو ویژگی غیرمعمول داشته باشند.
چه کسی به این بیماری مبتلا می‌شود؟
هر فردی ممکن است به این بیماری سرطانی مبتلا شود. بیش از یک میلیون آمریکایی به این سرطان دچارند. سفیدپوستان بیشتر از نژادهای دیگر به این بیماری مبتلا می‌شوند. حتی در میان سفید پوستان نیز گروه خاصی بیشتر از دیگران ممکن است به ملانوما دچار شوند. مثلاً، مردان سفیدپوست بالای ۵۰ سال، بیش از دیگران در معرض ابتلا به این عارضه هستند.
دلیل ریزش مو آقایان چیست؟
راهکارهایی برای پیشگیری
شما می‌توانید خطر ابتلا به انواع سرطان پوست را با به‌کارگیری راهکارهای زیر کاهش دهید:
در اواسط روز از آفتاب خودداری کنید
فعالیت‌های فضای باز را برای سایر اوقات روز، حتی در زمستان یا وقتی آسمان ابری است، برنامه ریزی کنید. شما تابش اشعه ماورا بنفش را در طول سال جذب می‌کنید و ابرها محافظت کمی در برابر اشعه‌های آسیب رسان دارند. اجتناب از آفتاب در شدیدترین حالت به شما کمک می‌کند تا از آفتاب سوختگی و آسیب ناشی از آن و همچنین خطر ابتلا به سرطان پوست، جلوگیری کنید. قرار گرفتن در معرض آفتاب با گذشت زمان همچنین ممکن است باعث سرطان پوست شود.
در تمام طول سال از ضد آفتاب استفاده کنید
حتی در روزهای ابری از ضد آفتاب با SPF حداقل 30 استفاده کنید. کرم ضد آفتاب را سخاوتمندانه بزنید و هر دو ساعت یک بار آن را تمدید کنید.
لباس محافظ بپوشید
پوست خود را با لباس تیره و کاملاً بافته شده که دست‌ها و پاها را می‌پوشاند پوشانده و از کلاه لبه پهن استفاده کنید. عینک آفتابی را فراموش نکنید. به دنبال آن‌هایی باشید که هر دو نوع اشعه ماورا بنفش را مسدود می‌کنند. (اشعه UVA و UVB)
از لامپ‌ها و تخت‌های برنزه خودداری کنید
لامپ‌ها و تخت‌های برنزه اشعه ماورا بنفش ساطع می‌کنند و می‌توانند خطر ابتلا به سرطان پوست را افزایش دهند.
با پوست خود آشنا شوید تا متوجه تغییرات آن شوید
پوست خود را اغلب از نظر رشد پوست جدید یا تغییر در خال، کک و مک، برجستگی و علائم زایمان بررسی کنید. با کمک آینه صورت، گردن، گوش‌ها و پوست سر خود را بررسی کنید. سینه، تنه و قسمتهای بالایی و زیرین بازوها و دست‌ها را معاینه کنید. جلو و عقب پاها و پاها را از جمله کف و فاصله بین انگشتان پا را معاینه کنید. همچنین ناحیه تناسلی و بین باسن خود را بررسی کنید.
درمان ملانوما چیست؟
انتخاب بهترین درمان بستگی به اندازه و مرحله سرطان، میزان سلامت فرد و اقدامات شخصی دارد.
درمان در مراحل اولیه
معمولا درمان در مراحل اولیه شامل جراحی جهت برداشتن ضایعه است. به طور معمول ملانوماهای بسیار نازک در طی بیوپسی به طور کامل برداشته می‌شوند و نیازی به درمان بیشتر ندارند. در غیراین صورت جراح توده‌‌ی سرطانی را تا حاشیه‌‌ی پوست نرمال و لایه‌‌ی بافتی زیر پوست برمی‌دارد و این ممکن است تنها درمان مورد نیاز در افراد مبتلا به ملانوما در مراحل اولیه باشد.
روش های 100 درصد کاربردی در درمان میلیا
درمان ملانوما گسترش یافته به سایر مناطق
در صورت گسترش ملانوما به سایر مناطق، گزینه‌های درمان عبارتند از:
جراحی جهت برداشتن گرههای لنفاوی درگیر شده: در صورت گسترش ملانوما به گرههای لنفاوی مجاور، جراح گرههای لنفاوی درگیر را برمی‌دارد و ممکن است درمان‌های اضافی قبل یا بعد از عمل جراحی توصیه شود.
شیمی درمانی: در شیمی درمانی از دارو‌ها جهت تخریب سلولهای سرطانی استفاده می‌شود، که این دارو‌ها را می‌توان به صورت داخل وریدی، قرص یا هر دو شکل استفاده نمود. شیمی درمانی در شیوه‌‌ی تزریق داخل وریدی در بازو یا پا به این صورت است که برای مدت کوتاهی از انتقال خون این ناحیه به سایر مناطق جلوگیری می‌شود و دارو‌های شیمی درمانی به طور مستقیم در ناحیه‌‌ی اطراف ملانوما قرار می‌گیرد و بر سایر قسمتهای بدن تاثیر نمی‌گذارد.
پرتودرمانی: در این درمان از پرتو‌های پر قدرتی نظیر اشعه ایکس جهت از بین بردن سلولهای سرطانی استفاده می‌شود و بعد از عمل جراحی برداشت گرههای لنفاوی ممکن است توصیه شود، گاهی اوقات نیز برای کمک به تسکین علائم ملانوما انتشار یافته به سایر قسمتهای بدن کاربرد دارد.
درمان بیولوژیک: درمان بیولوژیک با تقویت سیستم ایمنی به مقابله‌‌ی بدن با سرطان کمک می‌کند. این درمان با استفاده از مواد تولید شده در بدن یا مواد مشابه تولید شده در آزمایشگاه انجام می‌گیرد و عوارض جانبی این درمان شبیه به آنفلوانزا است، از جمله تب و لرز، خستگی، سردرد و درد عضلانی است.
هدف درمانی: در این درمان دارو‌ها به گونه ای طراحی شده اند که به صورت خاص به سلولهای سرطانی حمله می‌کنند. عوارض جانبی هدف درمانی متفاوت است، اما معمولا شامل مشکلات پوستی، تب، لرز و کم آبی بدن می‌باشد. ومورافنیب، دابرافنیب و ترامتنیت از دارو‌های مورد استفاده در هدف درمانی ملانوما پیشرفته هستند، این دارو‌ها تنها در صورتی موثر هستند که سلولهای سرطانی دارای جهش ژنتیکی خاصی باشند و با آزمایش سلولهای ملانوما می‌توان پی برد که آیا این دارو‌ها کمک کننده هستند یا خیر.
نتیجه گیری
ملانوما اگر زود تشخیص داده شود، درمانپذیر است. اما ملانومای پیشرفته ممکن است گسترش یابد، به گرههای لنفاوی و اندام‌های داخلی برسد و حتی منجر به مرگ شود.
دیدگاهتان را بنویسید