متاسفانه موضوع سندرم تک فرزندی ، حتی امروزه به صورت باور در ذهن برخی افراد است و این دید همچنان نسبت به کودکان بدون خواهر و برادر وجود دارد. بسیار شنیده ایم که تک فرزندان از لحاظ احساسات و ارتباطات با سایر کودکان متفاوت هستند و ویژگی های اخلاقی مانند لوس بودن، دوست نشدن با بقیه کودکان و ناسازگاری را دارند. این تفکر در سال های دور باعث به وجود آمدن یک باور اشتباه شده است که فرزندانی که خواهر و برادری ندارند، دارای خصوصیات اخلاقی نامطلوب و منفی هستندY که به آن سندروم تک فرزندی یا Only Child Syndrome می گویند.
این تفکر اشتباه باعث نگرانی پدران و مادران و ایجاد دیدی منفی نسبت به تک فرزندان می شود. با پیشرفت علم روانشناسی و تحقیقات مستند و علمی، سندرم تک فرزندی، موضوعی بی پایه شناخته شد. در این مقاله به علت به وجود آمدن این تفکر اشتباه، دید امروزی نسبت به آن و راهکارهایی درست تربیتی برای تک فرزندان اشاره خواهیم کرد.
سندرم تک فرزندی چگونه پدید آمد؟
در اواخر دهه 1800، دو روانشناس کودک، پژوهشی پرسشنامه ای، برای بررسی کودکان تک فرزند، انجام دادند. نتایج تحقیق آنان بیان کرد که کودکان تنها و بدون خواهر و برادر، دارای خصوصیات منفی بسیار زیادی در جنبه های مختلف هستند. نتایج این پژوهش شایعات بی اساسی را به وجود آورد و طی سال ها در بین مردم منتقل شد.
طبق یافته های آن ها، کودکان تک فرزند؛ بچه هایی لوس، خودخواه، خود محور، ناسازگار، غیر اجتماعی و منزوی هستند. دلیل این امر این است که مرکزِ توجه پدر و مادر هستند و هر آنچه را که بخواهند برای آنان فراهم می شود. این حالت باعث ایجاد حس فردیتی و خودخواهی می شود و آن ها را برای ارتباط با دیگران ناموفق می کند. همچنین در طول زندگی این رفتار ها باقی می ماند. این افراد در بزرگسالی، به انسان هایی تبدیل می شوند که قادر به ایجاد ارتباط با دیگران و داشتن زندگی سالم و موفق نیستند.
مزایا و تاثیرات چند فرزندی
مطالعات اخیر در رابطه با سندرم تک فرزندی
در صد سال اخیر مطالعات زیادی در رابطه با موضوع سندرم تک فرزندی و صحت آن انجام شد. مطالعات نشان از نادرست بودن تحقیقات قبلی دارند و آن را شایعه می دانند. دلیل آن نتایج احتمالا این بوده است که کودکانی که خانواده هایی حاشیه نشین و محیط منزوی را تجربه کرده اند و ارتباط آن ها تنها با بزرگسالان بوده است؛ این شرایط باعث ایجاد ویژگی های اخلاقی خاصی در آنها شده که قابل تعمیم به همه نیستند. شاید بتوان گفت که موضوع سندرم تک فرزندی با توجه به شرایط محیط آن پژوهش درست بوده باشد؛ اما نه برای هر شرایطی.
باز هم با پیشرفت علم روانشناسی و تحقیقات بیشتر، به طور قطعی سندرم تک فرزندی رد شد. متخصصان امروزه بر این باورند که شخصیت هر کودکی تحت تاثیر عوامل زیادی شکل می گیرد. برخی دارای ویژگی های اخلاقی برون گرا و طالب ارتباط بوده و برخی خجالتی و درون گرا هستند. بنابراین این موضوع ربطی به تک فرزند بودن ندارد و حتی در کودکان خانواده های پر جمعیت هم دیده می شود.
ویژگی های مثبت تک فرزندان
تحقیقات بسیاری در رابطه با خلق و خوی کودکان تک انجام شده است. نتایج نشان می دهد که آن ها در بسیاری از خصوصیات اخلاقی پیشرو هستند. برای مثال ممکن است هوش در تک فرزندان بیشتر از کودکان خانواده های پر جمعیت باشد. همچنین، به دلیل اینکه مرکز توجه هستند اعتماد به نفس بالایی دارند و بهتر برای رسیدن به خواسته های خود تلاش می کنند. اینکه این کودکان بیشتر وقت خود را تنها هستند، باعث می شود مجبور شوند خود را سرگرم کنند و این باعث بالا رفتن خلاقیت آن ها می شود. تک فرزندها معمولا ارتباط عاطفی قوی با والدین خود دارند.
تمام خصوصیات منفی و مثبت اخلاقی را نباید به تک فرزندی و یا چند فرزندی ارتباط داد. این عقیده کاملا اشتباه است و باید بسیاری از موارد را مورد بررسی قرار داد. گاه یک ویژگی اخلاقی خاص مثل خجالتی بودن کاملا ذاتی است و ربطی به داشتن خواهر و برادر و یا محیط زندگی ندارد.
کتاب تشخیص ترنس (تراجنسی - ترنسکشوال Transsexual) از کودکی + قوانین عجیب ادیان
عکس هایی که شاید برایتان آشنا باشد
قیمت: ۲۹,۰۰۰ تومان
قیمت با تخفیف: ۱۵,۶۰۰ تومان
اطلاعات بیشترتربیت درست تک فرزندان
تربیت کودکان و نوع رفتار والدین از موارد مهمی است که روی خصوصیات اخلاقی کودک تاثیر می گذارد. تک فرزندان به علت شرایط خاصی که دارند، به نظر می رسد که نیاز به دقت بیشتری دارند و باید یک سری نکات همواره مد نظر والدین باشد. در این جا به تعدادی از آنان اشاره خواهیم کرد.
تاثیر حمایت بیش از حد از کودک در بروز سندرم تک فرزندی :
درست است که کودکان تک، تنها فرزند خانواده هستند و تمام تلاش پدر و مادر سهم آن ها خواهد بود. اما باید دقت داشته باشید که توجه بیش از حد باعث می شود، کودک شما نتواند به رشد و تعالی برسد یا به عبارتی، از پیله حمایت خانواده خارج نمی شود و حس پرواز و پروانه شدن را تجربه نخواهد کرد.
تشویق به ارتباط با دیگران:
به دلیل اینکه کودکان تک فرزند در منزل تنها هستند، ممکن است برخی اخلاق های معاشرتی مانند به اشتراک گذاشتن وسایل، رعایت نوبت و حقوق دیگران را به خوبی یاد نگیرند. برای جلوگیری از ایجاد چنین رفتاری، بهتر است آن ها را به معاشرت با هم سن و سالانشان تشویق کنید و شرایط را برای این نوع ارتباطات برای آن ها فراهم کنید.
بهترین فاصله سنی مناسب بین فرزندان
انتظارات غیر واقعی والدین در بروز سندرم تک فرزندی:
برخی والدین تصور می کنند که تنها برد و موفقیت شان در زندگی همین فرزند است و می خواهند تمام خواسته ها و آرزوهای خود را به او تحمیل کنند. کودک در این حالت برای راضی نگه داشتن والدین خود، تحت فشار قرار می گیرد.
باید انتظارات خود را بر اساس شرایط و توانایی های ذاتی و علاقه فرزند خود، هم راستا کنید. کودک خود را متوجه کنید که لازم نیست در همه چیز عالی و بی نظیر باشد و اجازه بدهید آزادانه به علایق خود بپردازد.
نتیجه گیری
سندرم تک فرزندی تفکری کاملا اشتباه است که از قدیم رواج یافته و امروزه به طور قطع رد می شود. تک فرزندان به هیچ وجه به علت نداشتن خواهر یا برادر دارای ضعف شخصیتی و مشکلات اخلاقی نیستند و چه بسا به واسطه تنها بودن در خانواده دارای ویژگی های مثبتی هم نیز بشوند که سایر کودکان در خانواده های پرجمعیت از آن بی بهره اند. به طور کلی خصوصیات اخلاقی کودکان تحت تاثیر موارد زیادی است که بررسی آن ها نیاز به علم و دانش تخصصی دارد و نباید به محض دیدن هر رفتاری از کودک، آن را به تک فرزندی و یا چند فرزندی نسبت داد.
دیدگاهتان را بنویسید