سن استعدادیابی در کودکان

پدران و مادران از بزرگترین سرمایه ی فرزندان مراقبت می کنند و آن “ذهن” است. ذهن از بدو تشکیل نخستین بخش های وجود افراد در حال شکل گرفتن بوده و برای کنترل و تنظیم عملکرد بخش های مختلف بدن مانند ضربان قلب، تنفس، حرکت و غیره آماده شده است.

بعد از تولد، علاوه بر این ها، اعصاب و نورون ها برای برنامه ریزی ها و عملکردهای بیشتری آماده می شوند و والدین مدام از خود می پرسند: ذهن فرزند ما چگونه خواهد بود؟ او یک نابغه ی موسیقی خواهد شد؟ نویسنده ای خلاق؟ اهل حساب و کتاب؟ یا یک ورزشکار حرفه ای؟

استعدادهای فرزند شما چیست و چگونه می توانید بهترین راه برای توسعه ی آن ها را پیدا کنید؟ اهمیت استعدادیابی در کودکان و پرورش توانمندی های ذهنی در آن ها چیست؟

برای داشتن یک برنامه ی استعدادیابی در کودکان و کمک به رشد شخصیت آن ها تا انتهای این مطلب با روژه همراه باشید.

رادار استعدایاب خود را روشن کنید

عده ی زیادی معتقدند وراثت نقش مهمی در طبیعت و ذات افراد بازی می کند، اما ژن ها به تنهایی نمی توانند فرزند شما را به یک ستاره ی فوتبال یا پیانیست حرفه ای تبدیل کنند. تعداد زیادی از نوابغ هرگز کشف نشدند زیرا والدین آن ها تلاشی برای استعدادیابی در کودکان خود انجام ندادند.

کودکان هر یک علایق و استعدادهای خاصی دارند و همانطور که رشد می کنند شما باید دقت کنید تمرکز بیشتر خود را روی چه فعالیت هایی می گذارند؟ چه سوالاتی را بیشتر می پرسند؟ انجام چه کاری برای آن ها راحت تر است؟

سنجش و ارزیابی نامحسوس خود را در مورد فرزندان هرگز دست کم نگیرید و آن ها را برای انجام فعالیت هایی که به آن ها علاقه نشان می دهند تشویق کنید. تحسین و حمایت شما علاوه بر کمک به رشد عاطفی، آن ها را برای پیشرفت با انگیزه می کند.

اگر کودک شما بیش از آنکه علاقه به نوشتن یا نقاشی داشته باشد به آهنگ های پخش شده از رادیو و تلویزیون علاقه نشان می دهد، روی اسباب بازی های موسیقیایی و آلات موسیقی بیشتر تمرکز کنید.

تنها به ژن ها اکتفا نکنید و تصور نکنید کودک شما قرار است کسی مانند شما یا نسل های قبل از شما در خانواده تان باشد. ژن ها اگرچه قدرتمندند، اما در موارد بسیاری غیرمنتظره رفتار می کنند. در اغلب موارد خواهر و برادرها هم هیچ شباهتی به هم ندارند!

اجازه دهید کودک تان خودش علاقه ی خودش را کشف کند و شما تنها برای پرورش آن به او کمک کنید. بسیاری از کودکان در سنین کم نمی دانند چه چیزی را دوست دارند و در طول زندگی با قرار گرفتن در معرض چیزهای مختلف کم کم استعداد خود را کشف می کنند.

به فرزندتان اجازه دهید آشپزی را تجربه کند یا شما را هنگام آشپزی تماشا کند، در تعطیلات خانوادگی با هم سن و سال های خود فوتبال بازی کند، با هم به تئاتر و کنسرت بروید و به این شکل علاوه بر اینکه اوقات با کیفیتی در زندگی تجربه می کنید، مانند یک استعدادیاب به آن ها در شناخت خود کمک خواهید کرد.

به موقع عمل کنید

برنامه ریزی های ذهن انسان بر اساس یک جدول زمانی خدادادی اتفاق می افتد. مثلا درک شنیداری به گونه ای در انسان عمل می کند که بهتر است فعالیت های آموزش و یادگیری زبان دوم یا یادگیری موسیقی قبل از 10 سالگی آغاز شود. همچنین مطالعات نشان می دهد مدارهای ریاضیات و موسیقی در ذهن در کنار هم قرار دارند و بهترین ذهن برای یادگیری موسیقی نیز قبل از 10 سالگی است.

در مورد موسیقی محققان معتقدند یادگیری موسیقی سازماندهی شده و اصول ریتم و آهنگ سازی به داشتن ذهنی سالم و خلاق کمک می کند، بنابراین اگر فکر می کنید برای قرار دادن فرزندتان در معرض موسیقی تنها باید استعداد خاصی در او مشاهده کرده باشید، در این باره تجدید نظر کنید. به طور کلی یادگیری موسیقی می تواند در درک زبان، بهبود حس تعادل و تسلط روی خواندن و نوشتن موثر باشد و به عنوان یک بِیس و پایه ی تمام فعالیت ها در نظر گرفته شود.

اگر تلاش شما برای شکوفایی استعداد ورزشی، موسیقی، نمایشی یا ریاضی فرزندتان در 4 سالگی بی نتیجه بوده، فرصت زیادی دارید، این کار را دوباره در سنین دیگر امتحان کنید. گاهی کودکان خردسال هنوز به خوبی می توانند تشخیص دهند کدام فعالیت را بیشتر دوست دارند یا در کدام زمینه احساس بهتری دارند.

استعدادهای آن ها را پرورش دهید

بعد از کشف استعداد فرزندمان چه کنیم؟

وراثت قطعاً در شکوفایی استعدادهای افراد نقش دارد. اما بزرگترین عوامل در تعیین موفقیت یا شکست در زندگی به وراثت ارتباطی ندارند. انگیزه، اراده، شوق و پشتکار هستند که عامل اصلی پیشرفت آدمی به حساب می آیند. در واقع بین استعداد و استعداد پرورش یافته تمایز برجسته ای وجود دارد و تلاش و عرق ریختن برای تبدیل یک استعداد به توانمندی و تسلط واقعی لازم است.

به عنوان مثال در مورد هنرمندان بزرگ و مطرح دنیا شکی نیست که آن ها از استعدادهای ویژه ای برخوردار بودند، اما اگر برای تبدیل آن به شاهکاری بی بدیل تلاش نمی کردند و با عزم راسخ هر روز و هر سال سخت تر از قبل کار می کردند، هرگز به هندمندان بزرگ و شناخته شده تبدیل نمی شدند.

فرزند شما برای توسعه ی مهارت های خود باید به باشگاه یا کلاس های آموزشی برود و کمتر از سایرین خود را درگیر فعالیت های روزمره یا کارهای بیهوده کند. البته این به معنای منع فرزندان از لذت بردن از شادی های روزمره نیست، اما می بایست از قرار دادن او در کلاس های فوق برنامه و برنامه های متعدد خودداری کنید و به جای خسته کردن و اتلاف وقت او، روی پرورش استعداد خاصی که دارد تمرکز داشته باشید. در واقع “بیهوده” به تمام فعالیت هایی گفته می شود که برای فرزند شما سودی ندارد زیرا یا در آن استعدادی ندارد و یا به آن علاقه ندارد!

ممکن است کلاس نقاشی برای فرزند دوست شما کلاس مفیدی باشد زیرا به آن علاقه دارد، اما اگر فرزند شما از نقاشی کردن بزار است رفتن به بهترین کلاس نقاشی برای او بیهوده تلقی خواهد شد.

بسیاری از والدین با اینکه استعداد فرزند خود را شناسایی کرده اند، اصرار دارند او را به همراه سایر بچه های به کلاس های مختلف ریاضی، ورزش، موسیقی، نمایش یا ساخت لگو و کاردستی بفرستند، غافل از اینکه به زودی فرزندی بدخلق، خسته و زده از تمام فعالیت ها خواهند داشت.

شخصیت آن ها را پرورش دهید

حکمت نهفته در درون هر چیز را درک کنید. چرا باید استعدادها شکوفا شوند و ارزش واقعی تحسین یک استعداد چیست؟ آیا مدال آوردن و نصب تقدیرنامه های کوچک و بزرگ روی دیوار تنها دستاورد شکوفایی استعدادهای ماست؟

افراد بسیاری را می شناسیم که در سنین خاص در نواختن یک ساز یا انجام یک ورزش بسیار مهارت داشته اند. اما به سرعت از آن خسته شده و به ورزش یا ساز دیگری روی آورده اند. این کار بارها تکرار شده و در نهایت برای آن ها و اطرافیان نتیجه ای نداشته است.

اگر فرزندان ما یاد بگیرند که وقتی کارها سخت می شود، آن ها را رها کرده و به کار دیگری روی بیاورند، ممکن است هرگز نتوانند از موانعی که زندگی پیش روی آن ها می گذارد عبور کنند، و این طرز فکر راه به جایی نمی برد. اما با استعدادیابی در کودکان و شناسایی به موقع توانایی های آن ها و تلاش برای رشد و توسعه ی استعدادها، چگونگی هموار شدن مسیرهای دشوار و طولانی را به آن ها خواهید آموخت.

بنابراین اهمیت استعدادیابی در کودکان علاوه بر رشد و پرورش مهارت های فیزیکی و توانمندی های ذهنی، روحیه و زوایای معنوی و روانی را برای مقابله با موانع زندگی در آینده در آن ها تقویت خواهد کرد.

رشد استعداد به رشد شخصیت کمک می کند. یکی از وظایف والدگری این است که به کودکان خود بیاموزیم از هر آنچه خدا به ما عطا کرده است و در نهاد ما قرار داده است باید استفاده کنیم و نمود آن را در رشد شخصیت خود ببینیم.

هر انسانی که برای تسلط در یک فعالیت تلاش می کند در همه چیز معتدل خواهد شد. بسیاری از ورزشکاران حرفه ای برای حرفه ای شدن و داشتن آمادگی کامل بدنی، از بسیاری از فعالیت های روزمره دست کشیده و تعادل را در زندگی خود برقرار می کنند.

زمان مناسبی که فرزندتان به انجام کاری علاقه نشان می دهد را شناسایی کنید و آن را فرصتی طلایی برای شکوفایی استعدادهای او بدانید. ممکن است علاقه به کاری که سایر بچه ها در 5 سالگی انجام می دهند، در فرزند شما در 6 سالگی ایجاد شود، و شناخت این لحظه ی خاص بستگی به هوشمندی و دقت شما دارد.

استعدادهای فرزندان خود را کشف و شکوفا کنید و سعی کنید منابع مورد نیاز آن ها را برای پیگیری استعدادهای خود فراهم کنید. با پرورش مهارت های فیزیکی و ذهنی، چه درس های ابدی می توانیم بیاموزیم!