گیاهخواری و انواع مختلف آن

چرا عده ای لذت خوردن گوشت را از خود دریغ می کنند؟

تعداد فزاینده ای از افراد در دنیا رژیم های غذایی غنی از گیاهان مانند گیاهخواری را امتحان می کنند.  رژیم غذایی پرهیز از خوردن گوشت با طیف وسیعی از جنبش‌ های اجتماعی و اخلاقی مرتبط است.  اما این روند جهانی در کشورهای آسیایی و آفریقایی و ریشه های متفاوت تری دارد. اگر در مورد ماهیت گیاهخواری و انواع آن کنجکاو هستید این مقاله پاسخ تمام سوالات شما را خواهد داد.

گیاهخواری چیست؟

  گیاهخواری یک سیستم غذایی است که در آن خوردن غذاهایی که از گیاهان به دست آمده مانند لوبیا، حبوبات، میوه ها و غلات مجاز است و تمام محصولات جانوری در آن منع می شود.

افرادی که رژیم گیاهخواری دارند ممکن است از محصولات حیوانی مانند عسل، تخم مرغ و محصولات مبتنی بر شیر استفاده کنند.  برخی از گیاهخواران لبنیات می خورند اما تخم مرغ را نه، برخی از گیاهخواران تمام محصولات حیوانی را از رژیم غذایی خود حذف می کنند و بعضی از آن ها هم حتی با وجود خوردن ماهی خود را گیاهخوار می دانند، اما عده ی زیادی از گیاهخواران به دلیل اعتقادات اخلاقی در مورد کاهش آسیب به حیوانات به سبک زندگی گیاهخواری پایبند هستند.  سلامتی یکی دیگر از

ارزش هایی است بین بسیاری از گیاهخواران مشترک است.

فرهنگ گیاهخواری

 نکته های جالب فراوانی در مورد گیاهخواران وجود دارد مثلا برخی از گیاهخواران در مورد رژیم غذایی خود شخصی و مرموز رفتار می کنند اما عده ای هم در این مورد کاملا علنی هستند. گیاهخواری می تواند یک هویت اجتماعی نیز باشد، به این شکل که گیاهخواران می توانند یکدیگر را پیدا کنند و بر اساس تجربیات مشترک خود جوامعی را تشکیل دهند.

استانداردهای گیاهخواری افراد و گروه ها می تواند متفاوت باشد و همچنین تکامل یابد و در نتیجه تجربه گیاهخواری را دچار پیچیدگی کند. به عنوان مثال،گیاهخواری PETA  قبلاً با خوردن تخم مرغ های محلی در صورتی که به خوبی از آن ها مراقبت می شد و از جوجه کشی خریداری نمی شد مخالفت نمی کرد، اما اکنون این استثنا را از رژیم خود حذف کرده است.

تاریخچه گیاهخواری

رژیم های غذایی مبتنی بر سبزیجات که از مصرف گوشت اجتناب می کنند، اغلب با سیستم های اعتقادی مرتبط هستند که ریشه در تاریخ باستان دارند. رژیم های غذایی که از گوشت پرهیز می کنند و از آسیب به موجودات زنده جلوگیری می کنند، اولین بار در متون مذهبی مربوط به قرن پنجم قبل از میلاد در هند ثبت شده است. به گفته یکی از مورخین بریتانیایی، زمانی که بریتانیا در قرن هفدهم و هجدهم هند را مستعمره کرد، آن ها گیاهخواری را برای اولین بار مشاهده کردند و به رواج دادن این عمل در کشورهای اروپایی اقدام کردند.

بسیاری از مردم بومی قاره آمریکا نیز دارای رژیم های غذایی گیاهی بودند که قبل از گیاهخواری معاصر بود. چاکتاوهای می سی سی پی و اوکلاهامای امروزی کشاورزانی بودند که رژیم غذایی آنها عمدتاً گیاهی بود و گوشت شکار مصرف نمی کردند. خورشت ذرت، کدو تنبل و لوبیا غذای اصلی چاکتاوها بود که لباس ‌های گیاهی نیز می‌پوشیدند و ذرت را به عنوان الوهیت می‌شناختند. طبق گزارش ها، آزتک ها و مایاها فرزندان خود را به عنوان گیاهخوار بزرگ کرده اند.

آفریقایی های بومی و دیاسپوریک نیز سنت های گیاهی دارند که جنبش های وگان امروزی را حمایت می کند. در آفریقا، سنت ‌های غذایی اتیوپیایی از دوران باستان به دلیل تبعیت بسیاری از اتیوپی‌ها از شیوه ‌های روزه‌داری کلیسای ارتدکس اتیوپی، به رژیم‌ های غذایی نیمه وگان توجه می‌کردند.

چرا افراد گیاهخواری را انتخاب می کنند؟

سلامتی دلیل اصلی است که معمولاً افراد برای دنبال کردن رژیم گیاهخواری بیان می کنند. کاهش آسیب به محیط زیست و حیوانات نیز از دلایل محبوب گیاهخواری هستند.

در هند حدود یک سوم جمعیت گیاهخوار هستند که تا حدی نتیجه ی تابوهای اجتماعی در مورد خوردن گوشت است. این انگ ‌های اجتماعی می‌تواند سنجش میزان وفاداری افراد به رژیم ‌های غذایی را که خودشان توصیف می‌کنند، دشوار کند. نخوردن گوشت در هند همچنین می تواند به دلیل داشتن درآمد کم، زندگی در مناطق روستایی و زندگی در انزوای فرهنگی باشد. این دلایل اخیر برای پیروی از رژیم گیاهخواری، برخی از عوامل اجتماعی-اقتصادی متنوعی را نشان می دهد که درک محققان را از روندهای رژیم غذایی پیچیده می کند.

یک گیاهخوار واقعی کیست؟

چیزی به عنوان “گیاهخوار واقعی” به هیچ وجه وجود ندارد. با این حال، محققان دانشگاهی از این اصطلاح برای توصیف افرادی استفاده می کنند که از خوردن گوشت، مرغ و ماهی خودداری می کنند. این اصطلاح می‌تواند برای محققانی که رفتار انسان را مطالعه می‌کنند مفید باشد، زیرا بر اساس بررسی‌ های تغذیه در ایالات متحده، تعداد قابل توجهی از گیاه‌خوارانی که خود را کاملا گیاهخوار توصیف می‌کنند مقداری گوشت می‌خورند. محققان همچنین گیاهخوارانی را که گوشت می خورند به عنوان نیمه گیاهخوار معرفی می کنند. خیلی از گیاهخواران نیز ماهی، لبنیات و تخم مرغ می خورند، اما انواع دیگر گوشت یا محصولات حیوانی را نمی خورند.

انواع گیاهخواران

محققان غذا و تغذیه رژیم های گیاهخواری را به دسته های مختلفی طبقه بندی می کنند، با این وجود در هر گروه از گیاهخواران ناهمگونی قابل توجهی در رژیم غذایی وجود دارد. همه ی این ها در تجربه ی فردی که سعی می کند به روشی خاص غذا بخورد خلاصه می شود. در ادامه رایج ترین انواع گیاهخواری را بشناسید.

گیاهخواری اوو-لاکتو

گیاهخواران Ovo-lacto گوشت نمی خورند، اما لبنیات و تخم مرغ می خورند. محصولات لبنی شامل شیر، پنیر و آب پنیر است. لاکتو به گیاه خواران به خود اجازه می دهند لبنیات بخورند، اما نه گوشت و نه تخم مرغ.

گیاهخواری وگان

وگان ها تمام محصولات حیوانی را تا حدی که عملی و امکان پذیر باشد از رژیم غذایی و سبک زندگی خود حذف می کنند. رژیم های غذایی وگان معمولاً گوشت، تخم مرغ، عسل، لبنیات و سایر مواد غذایی مشتق شده از حیوانات را حذف می کند.

گیاهخواران چه می خورند؟

گیاهخواران از میوه ها، سبزیجات، سبزیجات برگدار، آجیل، لوبیا، حبوبات، غلات و محصولات غذایی که از این مواد به دست می آیند، استفاده می کنند. گیاهخواران می توانند غذاهای ساده را به سرعت در خانه درست کنند یا می توانند غذای آماده را از سوپرمارکت یا رستوران خریداری کنند.

گیاهخواران چگونه پروتئین مورد نیاز را دریافت می کنند؟

گیاهخواران به سادگی با خوردن انواع غذاها می توانند پروتئین دریافت کنند. برخی از منابع محبوب پروتئین عبارتند از لوبیا و حبوبات – مانند نخود، بادام زمینی، لوبیا سیاه و سویا.

گیاهخواران چه مواد غذایی را نمی خورند؟

گیاهخواران غذاهایی که گوشت یا فرآورده های حیوانی در آن ها وجود دارد، از جمله ژامبون، مرغ، یا گوشت قرمز یا حتی سوپ با آب قلم و استخوان را نمی خورند. همانطور که پیش تر اشاره کردیم طیف های متنوعی از گیاهخواری وجود دارند و افراد گاهی تبصره هایی برای گیاهخوار بودن خود در نظر می گیرند و نمی توان یک قاعده ی کلی را به همه ی گیاهخواران تعمیم داد.

مزایای گیاهخواری چیست؟

بسیاری از مردم رژیم گیاهخواری را در پیش می گیرند زیرا با کاهش خطر بیماری های مزمن مانند دیابت، فشار خون بالا و سرطان همراه است. افرادی که به رفاه حیوانات و حقوق حیوانات اهمیت می دهند نیز می توانند با خوردن غذاهای گیاهی احساس بهتری داشته باشند، زیرا می دانند رژیم غذایی آن ها به حیوانات آسیب نمی زند. یکی دیگر از مزایای گیاهخواری این است که به حفظ کره ی زمین کمک می کند و راهی برای کاهش تغییرات آب و هوایی است.

تغذیه برای گیاهخواران

به علت ویژگی های خاصی که رژیم گیاهخواری مجبور به رعایت آن هاست، ممکن است بعضی مواد مغذی در آن به اندازه ی کافی وجود نداشته باشد، به همین دلیل توصیه می شود گیاهخواران به میزان دریافت مواد مغذی دقت بیشتر کنند. منابع حیوانی غنی از آهن و اسیدهای چرب ضروری هستند که در منابع گیاهی کمتر پیدا می شود، در ادامه توصیه هایی در این مورد را بخوانید.

ویتامین B12

به گفته ی متخصصان تغذیه و سلامت وگان، گیاهخوارانی که تخم مرغ یا محصولات لبنی نمی‌خورند، باید مکمل‌های ویتامین B12  و غذاهای غنی‌شده با این ویتامین را مصرف کنند.  B12 در گوشت، تخم مرغ و لبنیات یافت می شود، اما معمولاً در غذاهای گیاهی یافت نمی شود. با این حال، توسط باکتری ها ساخته می شود، بنابراین مکمل های B12 در دسترس هستند که از محصولات حیوانی مشتق نشده اند.

اهن

غذاهای گیاهی سرشار از آهن عبارتند از غلات انگور، غلات توتال، ملاس، عدس، اسفناج، لوبیا چشم بلبلی، لوبیا گاربانزو، چغندر سوئیس، ادامام و لوبیا چیتی. آهن موجود در غذاهای گیاهی را می توان با افزودن ویتامین C به وعده های غذایی و با پرهیز از مصرف مکمل های کلسیم در وعده های غذایی قابل جذب تر کرد.

فلز روی

غذاهای گیاهی با مقادیر بالاتر روی شامل بلغور جو دوسر، توفو، بادام هندی، تخمه آفتابگردان، لوبیا گاربانزو و عدس است. به طور معمول یافتن روی برای گیاهخواران در رژیم غذایی دشوار نیست، اما مانند آهن به دلیل فیتات هایی که در غذاهای گیاهی وجود دارد، جذب روی از غذاهایشان سخت تر است.

اسیدهای چرب امگا 3

برای تامین مقدار توصیه شده ی دریافت اسیدهای چرب ضروری امگا 3، وگان ها می توانند دانه چیا، دانه کتان، گردو، سویا، روغن سویا، روغن کانولا، توفو و تمپه بخورند.

انتخاب رژیم گیاهخواری

برای تغییر رژیم غذایی معمول به یک رژیم گیاهخواری تنها حذف مواد غذایی حیوانی از برنامه ی غذایی کافی نیست. گیاهخواری اصول و برنامه ی منظمی دارد که می بایست تمام موارد آن را رعایت کرد تا سلامت بدن حفظ شود و تمام مواد مورد نیاز به اندازه ی کافی به بدن برسد.

سن، جنسیت و وضعیت جسمانی برای انتخاب رژیم گیاهخواری مناسب باید در نظر گرفته شوند، بهترین کار برای تغییر برنامه ی غذایی مشورت با یک متخصص تغذیه و دریافت راهنمایی ها و اطلاعات لازم است.