استفاده از روش های درمان لوپوس به افراد مبتلا به این عارضه کمک خواهد کرد تا علائم و نشانه‌های آن را بهبوبد ببخشند. لوپوس یک بیماری خود ایمنی است، که در آن سیستم ایمنی بدن به بافت‌ها و اندام‌های خود حمله می‌کند. التهاب ناشی از این عارضه، میتواند بر بسیاری از سیستم‌های مختلف بدن مانند مفاصل، پوست، کلیه‌ها، سلول‌های خونی، مغز، قلب و ریه تاثیر بگذارد. تشخیص لوپوس میتواند دشوار باشد. چرا که علائم و نشانه‌های آن مشابه بیماری‌های دیگری است. اما علامتی که لوپوس را از دیگر بیماری‌ها متمایز می‌کند؛ لکه‌های شبیه به بال پروانه در صورت، که بر روی هر دو گونه ایجاد می‌شود، بوده است. برخی افراد از بدو تولد مستعد ابتلا به لوپوس هستند، که توسط عفونت، برخی داروها یا حتی نور خورشید ظاهر می‌شود. در حالی که هیچ درمان قطعی برای لوپوس وجود ندارد، اما می‌توان علائم آن را کنترل کرد.
انواع لوپوس
لوپوس اریتماتوی سیستمیک
رایج‌ترین نوع لوپوس که به صورت سیستمیک است و بر سراسر بدن تاثیر می‌گذارد که جدی‌تر از سه دسته‌ی دیگر است. دامنه‌ی علائم آن میتواند از خفیف تا شدید باشد. این نوع لوپوس میتواند باعث التهاب در پوست، مفاصل، ریه، کلیه‌ها، خون، قلب و یا ترکیبی از این‌ها شود. علائم بیماری به طور ناگهانی تغییر می‌کند، در دوره‌ی بهبودی فرد هیچ گونه علائمی ندارد؛ اما در زمان عود بیماری فعال است و علائم ظاهر می‌شود.
لوپوس دیسکوئید یا جلدی
در لوپوس اریتماتوز دیسکوئیدی و یا لوپوس پوستی، علائم تنها روی پوست تاثیر می‌گذارد. ضایعات روی صورت، گردن و پوست سر، ظاهر خواهد شد. پوست ناحیه‌ی درگیر ممکن است ضخیم و زبر شود یا به صورت جای زخم باقی بماند و این ضایعات ممکن است از چند روز تا چند سال باقی بمانند و یا عود کنند. این نوع لوپوس بر اعضای داخلی بدن تاثیر نمی‌گذارد. اما حدود 10 درصد از افراد مبتلا به لوپوس دیسکوئید به لوپوس سیستمیک مبتلا می‌شوند، با این حال مشخص نیست که این افراد لوپوس سیستمیک داشته‌اند و فقط علائم بالینی را روی پوست نشان داده یا پیشرفتی از لوپوس دیسکوئید است.
لوپوس ناشی از دارو
علائم لوپوس سیستمیک در حدود 10 درصد از افراد به دلیل واکنش به برخی از داروها تظاهر پیدا می‌کند، که حدود 80 دارو باعث ایجاد این بیماری می‌شوند و شامل برخی از داروهای ضد تشنج، ضد فشار خون، داروهای تیروئیدی، آنتی بیوتیک‌ها، ضد قارچ‌ها و قرص‌های ضد بارداری خوراکی هستند. درمان لوپوس ناشی از دارو، معمولا پس از قطع مصرف آن، بهبود پیدا می‌کند.
لوپوس نوزادی
بیشتر نوزادان متولد شده از مادران مبتلا به لوپوس سیستمیک سالم هستند. با این حال، در حدود 1 درصد از نوزادان زنان مبتلا به آنتی بادی‌های مربوط به لوپوس، به لوپوس نوزادی مبتلا می‌شوند. این زنان ممکن است علائم لوپوس سیستمیک، سندرم شوگرن داشته باشند و یا هیچگونه علائمی را نشان ندهند. سندرم شوگرن یکی دیگر از بیماری‌های خودایمنی است که اغلب همراه با لوپوس اتفاق می‌افتد. علائم کلیدی آن شامل خشکی چشم و دهان است. نوزادان مبتلا به لوپوس نوزادی در زمان تولد علائمی همچون ضایعات پوستی، مشکلات کبدی و حدود 10 درصد کم خونی دارند. زنان مبتلا به لوپوس یا سایر اختلالات خودایمنی، باید در زمان بارداری تحت مراقبت پزشک قرار گیرند.
علائم و نشانه‌های لوپوس
علائم در دو فرد مبتلا به این عارضه کاملا مشابه نیست. علائم و نشانه‌ها ممکن است به طور ناگهانی یا به آرامی ظاهر شوند، خفیف یا شدید، موقت یا دائمی باشند. اکثر افراد مبتلا به لوپوس، دارای بیماری خفیف هستند که به صورت دوره‌هایی مشخص می‌شوند. نشانه‌ها برای مدت زمان کوتاهی بدتر می‌شوند، و سپس در مدت زمانی به طور کامل بهبود می‌یابند یا حتی ناپدید می‌شوند. علائم و نشانه‌های لوپوس که فرد تجربه می‌کند به این که کدام سیستم‌های بدن درگیر است، بستگی دارد. شایع‌ترین علائم و نشانه‌ها عبارتند از:
- خستگی
- تب
- از دست دادن اشتها و کاهش وزن
- درد، خشکی و تورم مفاصل و ماهیچه‌ها
- تورم در پاها یا اطراف چشم‌ها
- تورم غدد یا غدد لنفاوی
- ضایعه‌ی پروانه‌ای شکل بر روی صورت در ناحیه‌ی گونه‌ها و پل بینی یا وجود ضایعات در سایر قسمت‌های بدن
- ضایعات پوستی که با قرار گرفتن در معرض آفتاب ظاهر و یا بدتر می‌شوند (حساسیت به نور)
- انگشتان دست و پا که در هنگام سرد شدن و یا در دوره‌های استرس زا سفید یا آبی می‌شوند (پدیده رینود)
- زخم دهان
- تنگی نفس
- درد قفسه سینه در اثر تنفس عمیق
- خشکی چشم‌ها
- ریزش غیر معمول موها
- سردرد، گیجی و از دست دادن حافظه
التهاب ناشی از لوپوس میتواند بر روی بسیاری از مناطق بدن تاثیر بگذارد، به طور مثال:
- کلیه‌ها
- مغز و سیستم عصبی مرکزی
- خون و رگ‌های خونی
- ریه
- قلب
- عفونت
- سرطان
- مرگ بافت استخوانی (نکروز آواسکولار)
- عوارض بارداری
درمان لوپوس
در حال حاضر برای درمان لوپوس هیچ روش مشخصی وجود ندارد. اما افراد می‌توانند علائم و عوارض خود را با تغییر سبک زندگی و دارو کنترل کنند. اهداف درمان عبارتند از:
- جلوگیری یا کنترل عوارض
- کاهش خطر آسیب اندام ها
هدف استفاده از داروها عبارتند از:
- کاهش درد و تورم
- تنظیم فعالیت سیستم ایمنی
- تنظیم تعادل هورمون‌ها
- کاهش و جلوگیری از آسیب مفاصل و اندامها
- کنترل فشار خون
- کاهش خطر ابتلا به عفونت‌ها
- کنترل کلسترول
درمان دارویی تنها با تجویز و صلاح پزشک انجام می‌شود و مطالب دارویی زیر تنها جه افزایش اطلاعات شما است.
درمان لوپوس با داروهای ضد التهاب کورتیکواستروئید:
به منظور کاهش التهاب یا کاهش سطح فعالیت‌های خودایمنی بدن، در موارد خفیف بیماری از داروهای ضد التهاب کورتیکواستروئید و در موارد شدید از داروهای سیتوتوکسیک (شیمی درمانی) استفاده می‌شود. داروهای ضدالتهاب غیر استروئیدی، در کاهش التهاب و درد عضلات، مفاصل و سایر بافت‌ها مفید هستند.
درمان لوپوس با داروهای ضد مالاریا:
داروهای ضد مالاریا از جمله هیدروکلروکین نیز بر روی سیستم ایمنی اثر می‌گذارد و از عود لوپوس جلوگیری می‌کند.
درمان لوپوس با روش‌های جایگزینی و خانگی
به غیر از داروها، اقدامات زیر ممکن است به کاهش درد و یا کاهش بروز لوپوس کمک کنند:
- اعمال حرارت و سرما
- شرکت در فعالیت‌های آرام سازی یا مراقبه، از جمله یوگا و تای چی
- در صورت امکان انجام منظم ورزش
- اجتناب از قرار گرفتن در معرض آفتاب
- تا حد امکان، اجتناب از استرس
بعضی از افراد از مکمل‌های گیاهی استفاده می‌کنند. با این حال درمورد ایجاد مسمومیت توسط آنها هشدار داده شده است. بنابراین حتما قبل از استفاده با پزشک خود مشورت کنید.
نتیجه گیری
همانطور که گفته شد، لوپوس یک بیماری خود ایمنی مزمن است که موجب التهاب در بدن شما می‌شود. یک بیماری خود ایمنی، وضعیتی است که در آن سیستم ایمنی بدن شما مسئول التهاب و از بین رفتن سلول های خود است. التهاب مشاهده شده در لوپوس میتواند بر اندامها و بافت‌‌های مختلف بدن شما نیز تاثیر بگذارد. بنابراین اگر به این عارضه دچار هستید؛ حتما تحت نظر پزشک قرار بگیرید تا از بروز مشکلات جدی‌تر جلوگیری نمایید.
دیدگاهتان را بنویسید